Je wilt van alles zeggen, maar weet dat je het beste je mond kunt houden
Naast de liefde, is er over geen enkel onderwerp zo veel geschreven als over het woord, omdat woorden en stilte altijd op zoek zijn naar de juiste balans. Er bestaat een Chinees gezegde dat luidt: “Open je mond niet als je niet zeker weet of hetgeen je wilt zeggen de stilte zal verbeteren.”
We hebben het allemaal wel eens meegemaakt, dat we eigenlijk precies het moment weten waarop een gesprek beëindigd zou moeten worden, maar we toch door blijven praten en uiteindelijk alles in de soep loopt. We willen veel te veel zeggen zonder na te denken over de gevolgen, zonder ons ervan bewust te zijn dat het soms beter is om simpelweg stil te blijven.
Als we ons werkelijk zouden realiseren dat wanneer we spreken, oordelen vellen en onze mening delen, we eigenlijk de diepste delen van onze eigen persoonlijkheid onthullen en onszelf beoordelen, dan zouden we onze tong waarschijnlijk nooit toestaan om op onze hersenen vooruit te lopen.
“Er is twee jaar voor nodig om te leren praten en een heel leven om stil te leren zijn.”
-Ernest Hemmingway-
Te veel zeggen
Naast vrienden, familie en de mensen van wie we houden, letten we vaak niet erg op de manier waarop we praten en laten we anderen vrijuit weten wat we denken. En zelfs als dit misschien vrij grof klinkt, geldt voor dit soort situaties vaak het volgende: ‘waar er vertrouwen is, is ook verachting.’
De woorden die we uitspreken tegen de mensen die het dichtst bij ons staan zijn soms nog scherper dan een mes, ze creëren muren die lastig kunnen worden afgebroken en ze kwetsen de mensen waar we oprecht van houden en die we respecteren.
Hoewel we soms misschien de behoefte voelen om iets te zeggen, is het belangrijk om onze woorden goed te beoordelen, en onszelf af te vragen wat we nu werkelijk willen zeggen. We zouden altijd de gevolgen van onze mening moeten evalueren en altijd terug moeten vallen op beleefdheid en vriendelijkheid.
“De wonden van de tong zijn dieper en moeilijker te genezen dan de wonden van een zwaard.”
-Arabisch gezegde-
De kunst om te spreken vanuit wijsheid en respect
Het is niet altijd een kwestie van zwijgen en onze gedachten verborgen houden, want we mogen niet vergeten dat de dingen die niet verbaal worden uitgesproken, praktisch niet bestaan. Aanmoedigende woorden, de woorden die we vanuit ons hart uitspreken tegen iemand anders, zijn de woorden die er werkelijk toe doen.
Zeg alleen het noodzakelijke, weet hoe je moet luisteren, en praat niet alleen maar om iets te zeggen. Te veel praten, zonder na te denken of te controleren wat er gezegd wordt, kan ervoor zorgen dat we volslagen nonsens uitkramen, of zelfs dingen die iemand anders kunnen kwetsen.
Het belang van eerlijkheid
Wetenschappers aan de Harvard-Universiteit hebben een studie uitgevoerd om de hersenactiviteit te bestuderen tijdens het afleggen van een reeks testen, waarbij gekeken werd naar de eerlijkheid van een groep mensen. Dankzij deze studie kon worden ontdekt dat eerlijkheid meer afhangt van de afwezigheid van verleidingen dan van het actief weerstaan van deze verleidingen.
In neurale termen, hielden de resultaten die middels deze studie werden verkregen in dat de hersenactiviteit bij mensen die eerlijk zijn niet verandert wanneer ze worden geconfronteerd met verleiding (bijvoorbeeld geld verdienen door vals te spelen), terwijl de hersenactiviteit van oneerlijke mensen wel verandert in het aangezicht van verleiding, zelfs als er niet aan deze verleiding wordt toegegeven.
Deze studie werd door Joshua Green, hoogleraar psychologie aan de Faculteit der Kunst en Wetenschap aan de Harvard-Universiteit, gepubliceerd in het blad ‘Proceedings of the National Academy of Sciences’.
Green legt uit dat, aan de hand van deze resultaten, gesteld kan worden dat eerlijkheid niet afhankelijk is van iemands wilskracht, maar eerder van iemands aanleg voor spontane oprechtheid. Volgens de onderzoeker, hoeft dit niet altijd waar te zijn in elke situatie, maar geldt het wel voor de situatie die tijdens deze studie werd onderzocht.
Redenen waarom we liegen of de waarheid vertellen
Onderzoekers aan de Autonome Universiteit van Madrid en de Universiteit van Quebec in Montreal, voerden daarentegen een experiment uit om erachter te komen wat de redenen zijn waarom mensen er ofwel voor kiezen om te liegen, ofwel om de waarheid te vertellen.
Tot dan toe werd altijd gedacht dat we als mensen alleen de waarheid vertelden als wel hier in materieel opzicht baat bij zouden hebben, en dat we ervoor kozen om te liegen als dit niet het geval was. Dit onderzoek maakt echter duidelijk dat sommige mensen zelfs de waarheid vertellen als hier wel degelijk materiële kosten aan verbonden zitten. De vraag is echter, waarom?
In die zin, krijgen we te maken met verschillende scenario’s, enerzijds wordt namelijk begrepen dat mensen oprecht zijn omdat ze deze oprechtheid nu eenmaal geassimileerd hebben en omdat kiezen om het tegenovergestelde te doen, hen negatieve gevoelens bezorgt, zoals schuld of schaamte, waardoor we een afkeer krijgen voor leugens. Deze afkeer heeft ook te maken met het gegeven dat we het verafschuwen om onenigheid te creëren tussen het beeld dat we van onszelf hebben en hoe we ons in werkelijkheid gedragen.
Anderzijds, hebben sommige beweegredenen om oprecht te handelen juist te maken met altruïsme, zeggen en doen wat we denken dat anderen van ons verwachten, dat wil zeggen, de drang om iemand anders niet teleur te stellen.