Mooie, vrije, gekke vrouwen

3 minuten

Laatste update: 14 juli, 2023

“Vrouw: noch onderdanig noch toegewijd, ik wil dat je mooi, vrij en gek bent,” zei iemand ooit eens, een uitspraak die gelukkig geschiedenis schreef. Jammer genoeg moeten we onszelf nog altijd aan deze uitspraak herinneren, en de waarheid is dat we nog een lange weg te gaan hebben tot deze boodschap deel zal uitmaken van de algemeen heersende houding.

Het is geen kwestie van mannen of vrouwen, maar eerder van respectvol zijn tegenover de wereld en tegenover andere mensen. We zouden de stereotypen die het idee hooghouden dat vrouwen hun lichamen zouden moeten uitbuiten, hun eigen behoeften zouden moeten negeren en opofferingen zouden moeten doen tot ze erbij neervallen aan de kant moeten schuiven.

We moeten ophouden met kracht geven aan het idee dat vrouwen meegaand zouden moeten zijn, dat ze geen eigen verwachtingen of behoeften horen te hebben. De vrouwen van nu zouden de toestand waarin ze verkeren moeten verbeteren, ze moeten zichzelf bevrijden van het belemmerende kader waarin zelfs zijzelf zich soms plaatsen, en ze moeten hun recht om te leven hoe zij dit willen terugwinnen.

De vrouw als heldin

Zoals Alicia Giménez Bartlett eens zei, “de vrouwen van nu hebben geen behoefte aan iemand die hen op de tweede plaats zet.” Maar de waarheid is dat het niet altijd makkelijk is om een vrouw te zijn in een mannenwereld, omdat vrouwen nog altijd lijden onder bepaalde diep verankerde opvattingen.

Vrouwen hebben dezelfde persoonlijke kracht, hetzelfde vermogen om te voelen, om hun toekomst vorm te geven, om sociale structuren te creëren en veranderen, als mannen.

Vrouwen en mannen zijn even uniek en zelfstandig. Het patriarchisme doet zich echter nog altijd gelden in ontelbare gebaren, woorden, beelden, waarden, overtuigingen en opvattingen die dienen als de basis voor zowel lichamelijke als emotionele onderwerping.

Tegenwoordig zijn er echter miljoenen mannen en vrouwen die vechten voor gelijkheid, omdat we ondanks onze geslachtsverschillen, allemaal hetzelfde respect en dezelfde kansen verdienen.

Helaas dragen vrouwen een zware last, en worden zij geregeld onderworpen aan kritiek op hun gedrag.

Onderworpen zijn aan de overtuigingen van een maatschappij die zich niet eens bewust is van haar eigen ongelijkheid, geslachtsgeweld en objectivering van vrouwen maakt ons vatbaarder voor extreme angstgevoelens, depressie, drugsverslaving en ander maladaptief gedrag.

De beste verdediging is om te werken aan je zelfvertrouwen, om belangrijke rollen in de wereld te bekleden en om te stoppen met geloven dat we onze identiteit moeten opofferen voor onze families.

Genoeg met je schuldig voelen omdat je ‘het niet allemaal doet’, genoeg met niet vertrouwen in je eigen waarde en vaardigheden, genoeg met jezelf geen tijd geven om te ontspannen, genoeg met het negeren van je gevoelens, genoeg met je verplicht voelen om te behagen, genoeg met jezelf optutten alleen maar zodat je in een kader past.

Laten we beginnen met onszelf. Laten we ons niet langer onderwerpen aan passiviteit, meegaandheid, gehoorzaamheid, dienstbaarheid, het huishouden, klusjes en het ouderschap, het beeld van een goede vrouw, de objectivering van onze lichamen, onderdrukking, geduld…

Laten we streven naar persoonlijke vrijheid en identiteit. Laten we onze vrouwelijke identiteit aan de kant schuiven en laten we ophouden met het normaliseren van onderdrukkende daden, houdingen, verwachtingen en oordelen alleen maar omdat we als vrouw ter wereld zijn gekomen. Laten we vrij zijn, gek en mooi in ons hart, net als elke andere man, net als elke andere persoon.

Illustraties door Claudia Tremblay