Geïnformeerde toestemming in de psychologie
Geïnformeerde toestemming in de psychologie heeft te maken met de autonomie van een persoon. Het is een van de belangrijkste vereisten in de beroepspraktijk en het zou moeten gebeuren vóór een psychologische evaluatie of behandeling.
Geïnformeerde toestemming houdt namelijk in dat de patiënt verklaart dat hij instemt met een procedure die van invloed kan zijn op zijn gezondheid nadat hij eerst voorzien is van alle nodige informatie.
“Niemand kan je het gevoel geven minderwaardig te zijn zonder jouw toestemming.”
-Eleanor Roosevelt-
Historische precedenten
De morele erkenning dat patiënten recht hebben op informatie en het nemen van medische beslissingen is nieuw. In 1931 heeft het Duitse Rijksministerie van Openbare Verlichting en Propaganda een verordening uitgegeven betreffende medische therapieën en experimenten op mensen.
Deze verordening erkende onder andere het recht van de patiënt om toestemming te geven voor deelname aan medische proeven of experimenten.
Deze regeling werd echter niet gehandhaafd in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Men hield zich er niet aan in concentratiekampen en het werd ook niet toegepast op zigeuners, joden, homoseksuelen enzovoort.
Na het proces van Neurenberg werd de verordening echter wel streng gehandhaafd om er zeker van te zijn dat onderzoeken en experimenten met mensen altijd ethisch en wettig zouden worden uitgevoerd.
Het belang van geïnformeerde toestemming in de psychologie
In het verleden had de relatie tussen arts en patiënt een paternalistisch principe van weldadigheid, wat betekent dat het welzijn en de toestemming van de zieke niet relevant was.
Het recht op geïnformeerde toestemming heeft de relatie tussen psychologen en patiënten dan ook enorm verbeterd. Bovendien komt dit recht voor elk ander recht en heeft het de volgende kenmerken:
- Het proces is verbaal.
- Moet vrijwillig zijn.
- Het is een informatief proces.
- Het vereist het vermogen om de overeenkomst te begrijpen.
- Uiteindelijk eindigt het proces met een beslissing.
Voordelen van geïnformeerde toestemming
- Juridische voordelen. Geïnformeerde toestemming beschermt de medische professional door in detail te beschrijven wat er gaat gebeuren, evenals de naleving door de patiënt. Het beschermt de patiënt ook door hem te informeren over zijn rechten en plichten.
- De kwaliteit van gedeelde informatie. Het geeft de patiënt toegang tot waarheidsgetrouwe, coherente en specifieke informatie over zijn toestand.
- De mate van disciplinaire kennis: de kwaliteit van de informatie die aan de patiënt wordt gegeven, zal ervoor zorgen dat hij in staat is zijn toestand goed te bespreken met zijn naasten.
- Verbetert de kwaliteit van de interventie. De kenbare relatie en de gezamenlijke besluitvorming zullen leiden tot meer betrokkenheid van de patiënt.
- Verhoogt klinisch onderzoek. Geïnformeerde toestemming is ook een hulpmiddel bij de ontwikkeling van menselijk onderzoek, met alle respect voor fundamentele ethische principes.
- Overeenkomst en inzet. Het geeft de handelingen van de patiënt aan en het verduidelijkt de overeenkomst. Dit elimineert vervolgens onzekerheden die het therapeutische proces kunnen verstoren.
Nadelen van geïnformeerde toestemming
Er zijn ook mensen die zich verzetten tegen de betrokkenheid van de patiënt bij de besluitvorming. Dit doen ze omdat ze van mening zijn dat geïnformeerde toestemming bepaalde nadelen heeft. Hiermee bedoelen ze kwesties als:
- De patiënt is niet in staat om alle informatie die hij krijgt werkelijk te begrijpen.
- Patiënten houden niet van slecht nieuws.
- De informatie kan de patiënt bang maken en ervoor zorgen dat hij zelfs medische interventies met minimale risico’s afwijst.
- Tot slot neemt volledig op de hoogte zijn van de harde waarheid en de beperkingen van de psycholoog de hoop en het vertrouwen weg dat een placebo-effect op de patiënt kan hebben.
Al deze argumenten maken deel uit van een traditioneel standpunt. Vanuit logisch oogpunt lijken het echter gewoon rationalisaties en rechtvaardigingen van vooraf vastgestelde professionele praktijken, geen objectieve redeneringen.
Tegenwoordig zijn psychologen verplicht om hun patiënten te informeren en op te leiden, zodat ze hun eigen beslissingen kunnen nemen. Eenmaal op de hoogte van het hele proces, heeft de patiënt het laatste woord.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Katz, J. (2002). El mundo silencioso de médico y paciente. JHU Presione.
- Luelmo, A. D. (2001). Régimen jurídico del consentimiento informado y la historia clínica de los pacientes en la ley gallega 3/2001, de 28 de mayo. Revista xurídica galega, (33), 327-342.
