5 eigenschappen van emotioneel onvolwassen mensen

Emotioneel onvolwassen mensen kunnen worden omschreven als mensen die hun verlangens of fantasieën uit hun kindertijd niet hebben opgegeven. Ontdek hier meer over!

Er bestaan veel mythen over de vraagstukken omtrent volwassenheid en onvolwassenheid. Mensen willen niet dat ze in een hokje worden gestopt, of dat ze een label opgeplakt krijgen. Ieder van ons is een smeltkroes waarin verschillende vormen van bewustzijn met elkaar vermengd zijn. We zijn onwetend en wijs, kinds en ouwelijk, kinderachtig en gewetensvol. Alles tegelijkertijd, hoewel een bepaald kenmerk afhankelijk van het moment meer naar voren komt dan een ander.

Emotionele onvolwassenheid kan worden gedefinieerd als een toestand waarin mensen hun verlangens of fantasieën uit hun kindertijd niet hebben opgegeven. Verlangens en fantasieën die te maken hebben met de wereld die om hen draait, of met de werkelijkheid die zich aanpast aan wat zij willen. Evenzo kan emotionele volwassenheid worden gedefinieerd als een toestand van kracht en gematigdheid die leidt tot realistische en evenwichtige daden.

Meer dan door een abstracte definitie komt volwassenheid of onvolwassenheid aan het licht door gedragskenmerken. We stellen hier een lijst van vijf eigenschappen op, die typerend zijn voor emotioneel onvolwassen mensen.

1. Egocentrisme

Een groot deel van het volwassen worden van mensen bestaat uit het begrijpen van het feit dat de wereld niet om hen heen draait. Een baby weet dat nog niet. Daarom vraagt hij om twee uur ‘s ochtends om eten en maakt het hem niet uit of dit de slaap van zijn ouders beïnvloedt. Naarmate hij groeit, leert hij dat het niet altijd mogelijk is alles te krijgen wat hij wil, en dat hij samenleeft met andere mensen die andere behoeften hebben.

Volwassen worden betekent ontsnappen aan dit egocentrische gevang. Het betekent dat je de illusie verliest die je als baby had: het is genoeg om te vragen om aan een behoefte of verlangen te voldoen. Wanneer we deze fantasie beetje bij beetje opgeven, worden we ons tegelijkertijd bewust van een aantrekkelijke mogelijkheid: het avontuur van het verkennen van de wereld van anderen. Als alles goed gaat, leren we om ons ik te behouden en de jij te bereiken.

2. Moeite met het aanvaarden van afspraken

Een eenduidig teken van onvolwassenheid is moeite hebben met het aanvaarden van afspraken. Een kind vindt het moeilijk om op te geven wat hij op dat moment wil om een groter doel te bereiken op de lange termijn. Als we hem een snoepje geven en we hem beloven dat als hij het niet gelijk opeet, hij er later nog een zal krijgen, zal het verlangen om het snoepje dat hij in zijn hand heeft op te eten het winnen.

Gedurende het volwassen worden begint men te begrijpen dat opoffering en beperkingen noodzakelijk zijn om bepaalde dingen te bereiken. En dat als je je iets voorneemt, of als je met iemand een compromis sluit, dit geen beperking van je vrijheid is, maar een voorwaarde om beter en op de lange termijn te functioneren.

3. De neiging om anderen de schuld te geven

Kinderen gaan ervan uit dat ze door anderen gestuurd worden, die niet naar willekeur handelen. Voor een groot deel worden ze dat ook, terwijl ze zich bevinden in een proces van vorming en invoeging in de cultuur. Terwijl ze klein zijn, denken ze dat een fout automatisch tot schuld leidt. Ze geven niet zoveel om de schade die ze hebben aangericht, maar wel om de straf of sanctie die hen kan worden opgelegd.

Groeien is het verlaten van deze staat van zoete onverantwoordelijkheid. Volwassen worden betekent begrijpen dat we de enigen zijn die verantwoordelijk zijn voor wat we doen of laten. Het leren erkennen van fouten en daar nieuwe leringen uit trekken. Weten hoe je de schade moet herstellen. Sorry kunnen zeggen.

4. Het creëren van afhankelijkheidsbanden

Voor onvolwassen mensen zijn anderen een middel en geen doel op zichzelf. Dus, als hulpmiddel, dat ze volgens hen zijn, hebben ze hen nodig. Ze hebben anderen niet nodig omdat ze van hen houden, maar ze houden van anderen omdat ze hen nodig hebben. Vandaar dat ze banden bewerkstelligen waarin er sprake is van een enorme afhankelijkheid.

Om verbindingen op basis van vrijheid tot stand te brengen, moet er autonomie zijn. Onvolwassen mensen begrijpen het concept van autonomie echter niet goed. Soms denken ze dat het doen wat ze willen voortkomt uit autonoom gedrag. Maar als het gaat om het accepteren van de gevolgen van de daden, hebben ze anderen nodig om de verantwoordelijkheid te nemen.

5. Emotioneel onvolwassen mensen gaan onverantwoordelijk om met geld

Impulsiviteit is een van de meest opvallende kenmerken van onvolwassen mensen. Impulsiviteit die vele malen tot uiting komt in de manier waarop ze hun bezittingen beheren, zoals geld. Daarom, om hun verlangens te bevredigen, en om dit direct te doen, is het geen probleem om te kopen wat ze niet nodig hebben, met geld dat ze niet hebben.

Soms beginnen ze aan ongerijmde financiële avonturen. Ze beoordelen de investeringen niet op een objectieve manier en vinden het moeilijk zichzelf op de halflange en lange termijn te zien. Dat is de reden dat ze vaak in de schulden zitten, alles alleen maar om impulsen te bevredigen.

Al deze kenmerken van onvolwassenheid ontstaan niet en worden niet gehandhaafd door bewuste beslissingen van mensen. Ze volgen bijna altijd op leegtes of barsten die zijn ontstaan tijdens de opvoeding.  Ze kunnen ook het gevolg zijn van ongelukkige ervaringen die de ontwikkeling hebben belemmerd. Als je zo bent, of als je zo iemand kent, gaat het er niet om dat je hem terecht wijst. In werkelijkheid is het belangrijkste dat je je ervan bewust wordt dat het bevorderen van je eigen ontwikkeling je naar een beter leven kan leiden.