De stimoceiver-chip, een fascinerend experiment
De experimenten met de stimoceiver-chip zijn enkele van de meest controversiële neurowetenschappelijke experimenten aller tijden. Ze zijn echter ook heel fascinerend. De Spaanse wetenschapper José Manuel Rodríguez Delgado implanteerde een apparaat dat hij zelf had uitgevonden in de hersenen van een dier om zo het gedrag te kunnen sturen.
Simpel gezegd, dit apparaat stelt een persoon in staat om het gedrag van biologische organismen op een afstand te sturen. Het is als een afstandsbediening die elektrische prikkels veroorzaakt in bepaalde gebieden van de hersenen. Het zorgt ervoor dat een dier of een mens zich op een zeer specifieke manier gedraagt.
José Manuel Rodríguez Delgado werd sterk bekritiseerd vanwege zijn uitvinding, hoewel zijn doel was om onze hersenen beter te kunnen begrijpen. Ook wilde hij de weg openen voor het rehabiliteren van een aantal van de hersenfuncties.
Hij speculeerde dat wat hij echt wilde, een apparaat was om de geest van een mens te kunnen manipuleren en gedrag te sturen of te conditioneren.
“Wat je ziet en wat je leest is niet wat er gebeurt.”
Het stimoceiver-chip experiment
Na het creëren van de stimoceiver voerde Dr. Rodríguez Delgado een experiment uit dat hem wereldwijde erkenning opleverde. Het vond plaats in mei 1965 in Cordoba, Spanje. Rodriguez koos een arena als locatie waar hij zijn nieuwe apparaat zou gaan testen.
De arena was klein en er waren hooguit een dozijn getuigen. Hij had een stier met de naam Lucero uitgekozen voor zijn experiment met de stimoceiver-chip. Getuigen beweren dat verschillende stierenvechters de stier begonnen uit te dagen door met hun cape naar hem te slaan, terwijl de wetenschapper achter een veiligheidsbarrière wachtte.
Toen kwam Rodríguez Delgado naar buiten, vrij goed gekleed in een shirt en stropdas met alleen een afstandsbediening in zijn handen. Hij benaderde Lucero langzaam en toen hij hem opmerkte, kwam de stier woedend op hem af.
Toen de stier dicht genoeg bij hem was, activeerde de wetenschapper zijn afstandsbediening. Het stuurde een elektrische schok rechtstreeks naar de hersenen van Lucero en de stier stopte onmiddellijk.
Natuurlijk stond de volgende 23 mei Dr. José Manuel Rodríguez Delgado op de cover van de New York Times. Iedereen wist nu dat er een manier was om de hersenen van iemand anders te controleren.
De uitvinder van de stimoceiver-chip
Dr. José Manuel Rodríguez had sinds 1946 een beurs aan de universiteit van Yale. In 1950 werd hij op uitnodiging van wetenschapper John Fulton lid van de afdeling fysiologie van diezelfde universiteit. Een decennium later was hij al bezig met het testen van zijn nieuwe stimoceiver-chip.
Hij voerde zijn eerste experimenten uit op katten en daarna op apen. Getuigen zeggen dat Rodríguez Delgado ze veranderde in hersenloze wezens die alles deden wat hij wilde. Daarna vond de publieke vertoning in de Córdoba-arena plaats. Op dat moment zag de wereld zijn doorbraak in de wetenschap.
Rodríguez Delgado wees erop dat het mogelijk was om gerichte stimulatie in de hersenen te produceren, met name in de hippocampus. Om dit te doen implanteerde hij een kleine radiozender in de hersenen, die vervolgens met een afstandsbediening konden worden gemanipuleerd. Het klinkt allemaal vrij eenvoudig en is toch zo ingewikkeld.
Testen op dieren en mensen
De eerste keer dat Dr. Rodríguez Delgado sprak over de mogelijkheid om het gedrag van iemand anders op afstand te controleren was aan het einde van de jaren ’40. Later kreeg hij de kans om naar Hall Island, Bermuda, te gaan.
Daar slaagde hij erin om kleine stimoceiver-chips in te brengen in de hersenen van een hele groep gibbons. Korte tijd later slaagde hij erin om het gedrag van deze dieren onder controle te krijgen, op zo’n manier zelfs dat een aantal van de apen in opstand kwam tegen de alfamannetjes van de groep. Dit is iets wat in de natuur nooit zou kunnen gebeuren.
Toen begon hij in 1952 op mensen te experimenteren. Zijn proefpersonen waren psychiatrische patiënten van het Rhode Island Hospital in Massachusetts. Hij rechtvaardigde dit door te zeggen dat hij alleen maar experimenteerde met patiënten die de wetenschap niet meer kon helpen.
Het controversiële experiment
De meeste resultaten van de experimenten met de stimoceiver-chip zijn vastgelegd in het boek Physical Control of the Mind: Toward a Psychocivilized Society, gepubliceerd door Dr. Rodríguez Delgado in 1969. Daarin heeft hij het over 25 implantaten bij mensen, waarvan de meeste bij mensen met schizofrenie en epilepsie.
Hij wees erop dat radiozenders zolang iemand leefde in de hersenen konden blijven zitten en dat hij in staat was om meerdere toestanden en emoties te genereren, zoals:
- vreugde
- diepe concentratie
- extreme ontspanning
Daarna werd hij ervan beschuldigd deel uit te maken van plannen van de CIA om de menselijke geest te controleren. Niemand weet echter of deze beweringen waar waren of niet. Wat we wel weten is dat de stimoceiver-chip een voorloper was van andere apparaten die zich op dit moment in het testproces bevinden.
Zo zouden ze in staat kunnen zijn om symptomen van aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson en de obsessieve-compulsieve stoornis (OCD) te verbeteren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Diéguez, A. (2017). Transhumanismo: la búsqueda tecnológica del mejoramiento humano. Herder Editorial.
