BPS, leven in een emotionele achtbaan

Mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis leven in een emotionele achtbaan en deze emotionele instabiliteit kan leiden tot negatieve gevolgen. Ze kunnen echter leren om met hun toestand om te gaan. Het artikel van vandaag bevat de getuigenissen van personen met deze aandoening.

Alsof het leven nog niet moeilijk genoeg was, leeft een persoon met BPS (borderline persoonlijkheidsstoornis) in feite in een constante emotionele achtbaan. Hun leven is dus veel gecompliceerder omdat ze nooit zeker weten wanneer deze “rit” zal ontsporen.

Laten we duidelijk zijn dat borderline-persoonlijkheidsstoornis niet de persoon definieert die eraan lijdt, omdat het slechts een mentale aandoening is.

Hoewel er meer wordt gesproken over psychische problemen, zijn er nog steeds veel mythen en vooroordelen over BPS. Is het mogelijk om met deze aandoening te leven en een stabiel leven te leiden? De volgende getuigenis zal een antwoord op deze vraag geven.

Het gevoel er niet bij te horen

Deze personen beginnen hun getuigenissen met te zeggen dat sommige pijnlijke levensgebeurtenissen veranderen of je in ieder geval van binnen door elkaar schudden en je uitnodigen om een nieuwe weg in te slaan, namelijk bewustwording om te genezen.

Ze zeggen dat ze jarenlang in oorlog waren met BPS, totdat ze besloten ermee te leren leven. Nu zeggen ze dat het mogelijk is om met deze persoonlijkheidsstoornis te leven en een normaal leven te leiden.

Na vele jaren voegen ze eraan toe dat ze nog steeds het stigma van een verleden op hun huid hebben, de tekenen van snijwonden en brandwonden veroorzaakt in tijden van crisis. Bovendien werden ook zij, net als veel BPS-patiënten, verschillende keren opgenomen in het ziekenhuis zonder veel succes bij het herstel.

Ook zeggen ze een gelukkige jeugd te hebben gehad, maar zich onzeker te voelen in hun leefomgeving. Het gevoel van chronische leegte, emotionele instabiliteit en de behoefte om mensen te plezieren werd een constante dynamiek in hun dagelijks leven. Ze betaalden hiervoor een hoge prijs: het opheffen van hun identiteit.

Zijn of niet zijn

Bovendien vragen ze zich af hoe ze zich soms zo prettig en liefdevol kunnen gedragen en vervolgens alles op hun pad aan stukken scheuren? Hoe konden ze zo irrationeel handelen?

Ze denken dat het komt omdat ze aan een slinger hangen: tussen normaliteit en intense gevoelens van eenzaamheid. Ambivalentie markeerde het ritme van hun specifieke muziek: haat-liefde, woede-geluk of zwart-wit. Er was geen middenweg.

Ze voegen eraan toe dat ze praktisch geen vrienden hadden. Dit komt omdat mensen de manier waarop ze zich gedroegen niet begrepen en zich beetje bij beetje van hen distantieerden.

Dat was niet het pijnlijkste, want er waren nog steeds mensen om hun leegte te vullen en genegenheid te geven. Deze personen moesten echter hun identiteit vervagen in een realiteit die ze niet konden begrijpen.

De stukjes van hun puzzel pasten niet en ze voelden zich vreemd en leeg. Ze zeggen dat ze zichzelf blijven vertellen dat ze niet op deze wereld thuishoren. Zo begonnen hun zelfdestructieve gedrag en pogingen tot zelfbeschadiging. Dit komt omdat ze gewoon wilden sterven om de emotionele achtbaan te beëindigen.

Diagnose: borderline persoonlijkheidsstoornis

Het was toen dat ze wanhopig van specialist naar specialist zwierven en dat een aantal jaren deden totdat ze op 18-jarige leeftijd een BPS-diagnose kregen. Vanaf dat moment begon hun label als BPS. Toch hielp het hen de reden voor hun impulsieve gedrag en woedeaanvallen zonder duidelijke reden te begrijpen.

Het was belangrijk voor zowel hen als hun familie om te begrijpen wat er aan de hand was. Daarom was een goede diagnose van cruciaal belang om niet op eieren te lopen.

Leven met borderline is alsof je in een emotionele achtbaan zit

Tegenwoordig zegt deze personen dat er licht is in de donkere, chaotische tunnel waarin een persoon met BPS zich bevindt. De weg is natuurlijk niet gemakkelijk, maar het is ook niet onmogelijk.

Ze stellen dat de eerste stap is om deze aandoening te accepteren, ook al doet het pijn, omdat dit ook min of meer bevrijdend is. In hun geval bracht het kennen van hun diagnose enige orde in hun leven. In feite lezen ze veel van de bestaande literatuur over borderline-persoonlijkheidsstoornis.

Zo leerden ze dat, hoewel er verschillende psychotherapeutische behandelingen en verschillende medicijnen zijn om de symptomatologie te verminderen, het belangrijk was om te begrijpen dat de manier om beter te worden niet buiten hen lag, maar binnen henzelf.

Ze leerden dat het belangrijk was om zichzelf te kennen. Dat ze daarvoor de wonden uit het verleden moesten helen. Alleen dan zouden ze bepaalde donkere lagen verwijderen die ze hun hele leven over zichzelf hadden opgehoopt, zoals verwarringen, angsten, herkauwers en negatieve overtuigingen.

Degenen met BPS betreuren vaak dat ze deze aandoening hebben. Wat er gebeurt, is dat ze soms geen antwoord op hun vragen hebben omdat ze slecht geformuleerd zijn.

Hulpbronnen voor mensen met BPS

Naarmate de jaren verstreken en deze mensen therapie volgde, kwamen veel positieve aspecten aan het licht die ze verborgen hielden onder de mantel van BPS. Sterker nog, ze veranderden hun vragen van: “Hoe kan ik op een gezonde manier met BPS leven? naar “Wat kan ik leren van een stoornis als BPS om mezelf als persoon te ontplooien?”

Daarnaast leerden ze beetje bij beetje bepaalde richtlijnen en vaardigheden die hen hielpen (met veel moeite) om de balans in hun leven te behouden. Ze noemen ze als volgt:

• In therapie gaan.
• Leren omgaan met emoties en frustraties.
• Assertiviteit oefenen.
• Zelfrespect vergroten.
• Het vermijden van giftige stoffen.
• Het beoefenen van ontspannings- en meditatietechnieken.
• Het verbeteren van interpersoonlijke relaties.

Enkele richtlijnen voor gezinsleden die te maken hebben met iemand in een emotionele achtbaan

Uit de ervaring van de personen die deze aandoening hebben overwonnen, blijkt dat het moeilijk is om iemand te helpen die in een emotionele achtbaan zit als hij er nog niet klaar voor is. Daarom is het belangrijk dat alle gezinsleden die leven met een BPS-patiënt het volgende advies opvolgen:

• Zoek informatie over borderline persoonlijkheidsstoornis. Weten waaruit het bestaat en hoe de crises zich ontwikkelen, is van fundamenteel belang.
• Raadpleeg een psycholoog om protocollen te leren voor het handelen in crisissituaties met BPS. Leven met een persoon met deze aandoening kan emotioneel vermoeiend zijn. Ze moeten dus voor zichzelf zorgen om de minimale psychologische slijtage te ervaren.
• Beheers het schuldgevoel. BPS is niet de verantwoordelijkheid van iemand anders, zelfs niet van degenen die in hetzelfde huishouden wonen. Noch familieleden noch vrienden kunnen het genezen, alleen begrijpen en hulp en ondersteuning bieden.
• Overbescherm een persoon met BPS bovendien niet. Dit komt omdat overbescherming alleen disfunctioneel gedrag en het gevoel van waardeloosheid of frustratie die deze mensen voelen, versterkt. Daarom is het het beste om het te vermijden.
• Wees assertief. Omdat de juiste reactie een persoon met BPS kan beïnvloeden. Zoals je kunt zien, is het belangrijk om je bewust te zijn van de taal, zowel verbaal als non-verbaal, en probeer niet agressief te reageren. Anders wordt de persoon defensief.
• Geduld. Geduld cultiveren kan een ingewikkelde zaak zijn. Het is echter van fundamenteel belang voor de behandeling en zelfacceptatie van de persoon met BPS.

Conclusie

Er is geen magische formule om te leren leven in een emotionele achtbaan. Het vereist veel inspanning, begrip, bewustzijn en emotioneel beheer van zowel de patiënten als degenen die het dichtst bij hen staan.

Het is mogelijk om een stabiel leven te leiden, waarin impulsen niet meer bepalend zijn. Er zit leven achter elke angst, dus maak de jouwe de moeite waard!