Mevrouw Edison en haar zoon, een prachtig waargebeurd verhaal
Dit is een waar gebeurd verhaal dat zich afspeelde in een klein stadje in de staat New York, in Chenango County. Op 4 januari 1810 beviel een vriendelijk en bescheiden echtpaar van een levendig klein meisje en ze noemden haar Nancy. Nancy Elliot, om precies te zijn. Dit verhaal gaat over toen ze trouwde en mevrouw Edison werd, en ook over haar zoon.
Nancy’s vader nam dienst in het Britse leger, tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog in de Verenigde Staten en hij bleef daar acht jaar. Ondertussen zorgde Nancy’s moeder ervoor dat ze een goede opleiding kreeg, ook al was dat in die tijd niet erg gebruikelijk. Zo was het meisje over het algemeen goed op de hoogte van verschillende onderwerpen.
Nancy werkte tijdens haar jeugd als onderwijzeres en volgens de trend van die tijd trouwde ze op zeer jonge leeftijd. Haar man Samuel Edison was een Presbyteriaan en zeer gehecht aan zijn godsdienst. Hij was niet zo goed opgeleid als Nancy. Toch hadden meneer en mevrouw Edison een stabiele thuissituatie.
“Vaders, zonen en dochters huilen, en het heilige lied wordt vermengd met de aanbidding in de lucht – vermengt zich waar geen storm verduistert, regenbogen worden altijd geslingerd; want de hand die de wieg wiegt, is de hand die de wereld regeert.”
-William Ross Wallace-
Een toegewijde moeder
Het gezin verhuisde naar het stadje Milan in Ohio. Daar leefden ze een rustig en haastloos leven druk met werk. Mevrouw Edison kreeg zeven kinderen. Helaas stierven de vier oudsten op jonge leeftijd. Dit was in die tijd heel gewoon, maar toch pijnlijk.
Op 11 februari 1847 beviel Nancy van haar zevende zoon. Ze was 37 jaar oud en dus een ervaren moeder. Mevrouw Edison wist al hoe ze voor een pasgeborene moest zorgen en hoe ze haar best moest doen om te voorkomen dat ze ziek werden en stierven zoals dat met zijn oudere broers gebeurde.
De Edisons noemden de jongen Thomas. Hij was, net als Nancy, een nogal levendig kind en buitengewoon rusteloos. Hij bewoog veel, praatte altijd en stelde vragen. Nancy Elliot had er geen moeite mee, want ze had veel geduld vanwege het feit dat ze als onderwijzeres werkte. Ze liet haar zoon zich gewoon vrij ontwikkelen.
Mevrouw Edison en haar zoon – een waargebeurd verhaal
Het waargebeurde verhaal van mevrouw Edison wijst erop dat Thomas op achtjarige leeftijd naar school begon te gaan. In die tijd was dat de gebruikelijke leeftijd om met een studie te beginnen.
De jongen was geen erg goede leerling. Dit omdat hij zich niet kon concentreren op zijn lessen en een hekel had aan wiskunde. Zijn leraren hielden er niet eens rekening mee dat achter dat rusteloze kind, een briljante geest schuilging.
Op dit punt zijn er twee versies van het verhaal. In de eerste kwam de zoon van mevrouw Edison op een dag thuis met een briefje van zijn leraar. Hij overhandigde het aan zijn moeder en zij was enigszins verbaasd toen ze het las.
Toen vertelde ze de jongen dat op het briefje stond dat de school niets meer te leren had en dat zij voortaan de leiding zou hebben over zijn onderwijs. (In werkelijkheid stond op het briefje dat Thomas werd weggestuurd).
De tweede versie zegt dat mevrouw Edison na het lezen van het briefje persoonlijk naar school ging en de leraar uitschold. Ze schold hem uit voor zijn onvermogen om kinderen als Thomas te begrijpen en verzekerde hem dat hij het prima zou redden zonder formeel onderwijs.
Thomas’ lot
Het maakt niet uit welke van de twee versies waar is. In principe komen beide overeen met de essentie van dit verhaal. Mevrouw Edison liet haar zoon niet lijden onder de gevolgen van een niet werkend systeem. Sterker nog, ze nam de leiding over zijn onderwijs. Dit was een groot geluk voor Thomas, want hij kreeg meer persoonlijke aandacht dan andere kinderen van zijn leeftijd.
Bovendien groeide Thomas op met het lezen van geweldige boeken. In feite merkte zijn moeder de voorkeur van de jongen voor de wetenschap op en voorzag hem van lectuur en lessen die die bijzondere belangstelling stimuleerden. Nancy stierf toen Thomas 24 jaar oud was. Ze was kort daarvoor opgenomen in een sanatorium vanwege een geestelijke inzinking.
Thomas was zich toen al volledig bewust van alles wat zijn moeder voor hem had gedaan. In feite zeggen historici dat de uitvinder in zijn dagboek schreef: “Mama was de meest enthousiaste pleitbezorger die een kind kan hebben, en het was precies op dat moment dat ik het besluit nam haar waardig te zijn en haar te laten zien dat ze gelijk had.”
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Castillo, G. (2015). La cuna del genio: 15 personajes que cambiaron el rumbo del arte y la ciencia. Palabra.