Geef jezelf de tijd om lief te hebben, te zijn, te genieten, na te denken, te voelen...
Het beste moment van je leven is altijd nu. Gisteren is al gebeurd en de toekomst bestaat nog niet. Haal dus diep adem, adem en open die blik die zich midden in je hart bevindt. Geef jezelf de tijd om lief te hebben en van jezelf te houden zoals je verdient. Neem de tijd om na te denken en de warme streling van dit cadeau te voelen die nooit meer herhaald zal worden.
William James is een beroemd filosoof en psycholoog in de geestelijke gezondheidszorg. Hij schreef over tijdsperceptie in een van zijn boeken: ‘Psychology: The Briefer Course.’
Daarin legde hij ons een feit uit dat voor velen bekend zal zijn: naarmate we ouder worden, hebben we het duidelijke gevoel dat de tijd veel sneller verstrijkt. Het lijkt bijna op een vluchtige flikkering, iets eigenaardigs en zelfs angstaanjagends.
“Tijd is geen geld, goud is waardeloos: tijd is leven”
Volgens James komt dit vooral omdat als we ouder worden, gebeurtenissen niet meer zo memorabel gebeuren als in die jeugdjaren waarin alles nieuw is (die eerste liefde, die reis, die baan, een nieuw huis, een nieuw kind… ).
Een negatieve spiraal
Bovendien wordt het leven soms, of we het nu leuk vinden of niet, een beetje routineuzer. Ons dagelijks leven maakt deel uit van een langzame en repetitieve beweging waarin we dezelfde dingen, dezelfde gebeurtenissen zien, doen en ervaren.
Beetje bij beetje komen de hersenen, bij gebrek aan significante stimuli, in een destructieve spiraal terecht. Daarin verandert onze neurochemie, waar het geheugen begint te falen en het besef van tijd onnauwkeurig wordt. Iets dat ongetwijfeld gemakkelijk vermeden zou kunnen worden als we de film van ons leven een nieuwe benadering zouden kunnen geven.
Het zou alleen maar gaan over het doorbreken van routines, het verlaten van de existentiële mist, het vasthouden aan het heden en het voeden ervan met belangrijke gebeurtenissen. Het is eenvoudiger dan het lijkt: we raden u aan erover na te denken.
Je hersenen hebben een vreemde opvatting van tijd
We hebben allemaal wel eens gehoord van mindfulness. Deze aanpak wordt al een paar jaar met succes toegepast in de klinische psychologie, met als doel de zelfregulerende aandacht, het accepteren van wat er in het heden is, en op zijn beurt het uitbreiden van ons actieterrein om op een creatievere manier te kunnen handelen. in harmonie met onze waarden.
Er is één aspect dat interessant is om te weten over dit onderwerp. Het werkt niet voor iedereen. Ook is het niet zo eenvoudig toe te passen als het op het eerste gezicht lijkt. Buiten het klinische veld zijn er veel mensen die met Mindfulness aan de slag willen, maar al snel beseffen dat het voor hen niet nuttig is. Ze zijn niet in staat deze methoden te integreren of deze essentiële aanpak te verbeteren.
Dit komt omdat onze hersenen een vreemde opvatting van tijd hebben, of beter gezegd, van het heden. Bob Nease is een sociaal wetenschapper en systeemingenieur met een diepe interesse in de menselijke geest.
Met zijn boek ” The Power of Fifty Bits” legde hij ons uit dat ons brein niet is ontworpen om de aandacht op een specifiek aspect, op één enkel aandachtspunt, vast te houden. Onze zintuigen, onze instincten, begrijpen de huidige, toekomstige of verleden tijd niet, ze begrijpen overleven.
De menselijke geest leeft op de automatische piloot. Hij heeft de neiging zich op meerdere stimuli tegelijk te concentreren om risico’s te verwerken en onszelf veilig te houden.
Als we onze aandacht op een paar zouden richten, zouden we andere stimuli die de hersenen belangrijk vinden, verwaarlozen. Daarom is het goed om onze geest te trainen om hem ervan te overtuigen dat ‘alles in orde is’, dat ‘alles kalm is ’ .
Als we in staat zijn de takken van onze mentale bossen te verwijderen, zullen we onze wortels vinden.
Leer jezelf te ‘synchroniseren’ met het heden
We zijn er zeker van dat je de klassieke uitdrukking ‘stop je horloge, kom uit je routine en durf te leven in het hier en nu’ vaak hebt gehoord. Deze klassieke zin uit een zelfhulphandleiding heeft, zoals we al weten, nuances.
We kunnen niet ontsnappen aan onze routines. We zijn allemaal verplicht om ons aan schema’s te houden. Om activiteiten uit te voeren die deel uitmaken van de motor die ons leven aandrijft en vormgeeft.
“Eigen tijd kiezen is tijd winnen”
Nu zou het meer gaan om het zinvol maken van deze routines, om het leren synchroniseren met het heden op een meer authentieke, volledigere manier.
De socioloog Zygmunt Bauman beschrijft de huidige samenleving bijvoorbeeld als een vloeibare entiteit waar niets blijvend is. Waar alles wordt weggegooid of veranderd. Maar meer dan een vloeibaar universum zijn we een land van veelzijdige mensen geworden.
Multitasken is een activiteit doen waarbij we aan drie dingen tegelijk denken. Onze behoefte om anderen een plezier te doen voordat we aandacht besteden aan ons eigen wezen. Deze zaken veranderen ons in grillige wezens die vergeten zijn waar dat punt van perfecte balans is: het hier en nu. Gratis.
Laten we daarom leren verplichtingen te synchroniseren met behoeften en vrije tijd met plichten. Zo kunnen we geleidelijk vorm geven aan een geluk dat vrij is van angst. Een heden zonder de bitterheid van het verleden en vrij van de angst van de toekomst. Laten we degene van wie we het meest houden dat eerbetoon geven dat noch verkocht noch gekocht kan worden: TIJD.