De effecten van ecstasy, de liefdesdrug
De psychoactieve stof ecstasy is een synthetische drug. Dat betekent dat het in een laboratorium gemaakt wordt door middel van een chemische samenstelling. Meestal maken mensen op deze manier drugs om het wettelijke systeem te omzeilen. De makers nemen illegale stoffen en brengen er kleine veranderingen aan. Op die manier verkrijgen ze uiteindelijk een chemische formule die technisch niet onwettelijk is. Ontdek in dit artikel meer over de effecten van ecstasy.
Ecstasy is de straatnaam voor de drug met de naam MDMA (methylenedioxymethamphetamine). Mensen noemen het ook vaak “de liefdesdrug.” Dat komt omdat het bij de gebruiker de waarneming van kleuren, geluiden en aanraking tijdens de seks verhoogt. Dit zijn nog enkele andere straatnamen: “de knuffeldrug.” “candy” en “molly.”
De effecten van ecstasy op het lichaam en de geest zijn vernietigend. De “schattige” namen voor ecstasy zijn alleen verkooptactieken die dealers gebruiken om de drug te promoten.
“Ondeugden verschijnen als passagiers, ze bezoeken je als gasten en blijven als meesters.”
-Confucius-
De geschiedenis van ecstasy
In 1912 heeft Anton Köllisch, een wetenschapper in het Mercklaboratorium in de Verenigde Staten, voor de eerste keer in de geschiedenis ecstasy gemaakt. Hij gaf het de naam MDMA, naar de initialen van de ingrediënten van de drug. We weten dat de overheid van de Verenigde Staten de drug in de jaren vijftig gebruikte voor psychologische ondervraging en tests in gevechtssituaties.
In de jaren zestig begonnen mensen ecstasy te gebruiken als een therapeutische drug om sociale remmingen te overwinnen. Het was pas in de jaren zeventig dat het als een recreatieve drug op feesten en andere sociale evenementen gebruikt werd. Later, in de jaren tachtig, werd het gebruik populairder. In de Verenigde Staten de verspreiding van de drug in 1985 verboden.
In het begin van de jaren negentig begonnen dealers een verscheidenheid aan synthetische drugs “ecstasy” te noemen. Dat gebeurde hoewel vele van die drugs weinig te maken hadden met de originele MDMA. Deskundigen hebben in deze drugs ingrediënten gevonden zoals ontwormingsmiddelen voor honden en zelfs rattenvergif. Vandaag heeft iemand die ecstasy op straat koopt, geen flauw idee wat hij krijgt. Het is dus een heel gevaarlijke drug.
Tegenwoordig wordt de meeste ecstasy in Europa gemaakt, vooral in Nederland en België. Russische georganiseerde misdaadleden werken samen met Israëlische misdadigers. Die groepen hebben een groot deel van de handel van ecstasy in handen. In de Verenigde Staten zijn het de dealers van grote hoeveelheden die een aanzienlijk percentage van de drug kopen.
Enkele feiten over het gebruik van ecstasy
In het algemeen wordt ecstasy in de vorm van een pil verkocht. Maar je het ook in vloeibare vorm vinden. Of je koopt het in de vorm van poeder dat je aanlengt met water en daarna injecteert. Tegenwoordig verkopen makers en dealers het in verschillende kleuren, ontwerpen en vormen. Ze proberen vooral om het voor jonge mensen aantrekkelijk te maken.
In de Verenigde Staten is het aantal ecstasygebruikers hoog. De National Study of Drug Consumption and Health uit 2007 heeft vastgesteld dat meer dan 12 miljoen mensen minstens één keer in hun leven ecstasy genomen hadden. Dat was op dat moment gelijk aan 5% van de bevolking van de VS. Bovendien heeft de United Nations Office on Drugs and Crime in 2016 aangegeven dat in dat jaar minstens 20 miljoen mensen de drug gebruikt hebben.
De studie uit 2007 heeft ook vastgesteld dat bijna 92% van de gebruikers van ecstasy overgestapt was naar andere drugs zoals cocaïne, heroïne of amfetamines. De studie ontdekte ook dat sommige gebruikers van ecstasy 12 jaar oud waren.
Dit zijn zorgwekkende vaststellingen. Toch heeft Andrew Parrot in samenwerking met de non-profit organisatie Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS) nog een ander onderzoek uitgevoerd. Het doel was om te evalueren of MDMA een positief effect op bepaalde therapieën had. Ze kwamen tot de conclusie dat het sommige patiënten met posttraumatische stress leek te helpen. Maar ze ontdekten laten dat de stof langdurige schade veroorzaakt. Het minimum aan voordelen overweegt niet op de effecten van ecstasy die schadelijk zijn.
De effecten van ecstasy
MDMA wordt geklasseerd als een psychedelische hallucinogene drug. Het hallucinogene effect betekent dat gebruikers dingen zien of waarnemen die niet echt bestaan. In tegenstelling tot wat mensen meestal geloven, zijn deze hallucinaties niet altijd aangenaam. Het is eigenlijk zelfs mogelijk dat iemand onder invloed van de drug verschrikkelijke ervaringen heeft.
Ecstasy veroorzaakt ook een snelle stijging van de lichaamstemperatuur. Dit is één van de effecten van ecstasy met een gevaarlijke kant. Want de drug verhindert ook het vermogen van de gebruiker om op een heldere manier te begrijpen wat er in zijn lichaam gebeurt. Daarbij komt nog het feit dat mensen het meestal op feesten gebruiken, in afgesloten ruimten en omringd door veel mensen. Het is dus geen verrassing dat dit tot ernstige reacties kan leiden.
Het psychedelische effect heeft te maken met de zintuiglijke verandering. Wanneer je ecstasy gebruikt, dan lijken kleuren heel intens en aangenaam. Hetzelfde gebeurt met de geluiden en de gevoelens op je huid. Dat is de reden waarom de “liefdesdrug” lichamelijk contact aanmoedigt en voor vele jonge mensen een “andere” soort ervaring vertegenwoordigt.
Meestal duren de effecten van ecstasy ongeveer 20 minuten nadat je het ingenomen hebt. Eerst voel je een plotselinge tinteling en daarna een gevoel van rust. De drug veroorzaakt ook euforie. Je ervaart dan een intens gevoel van levendigheid en opwinding. Soms veroorzaakt het paranoia, ernstige angstgevoelens en verwarring. Gebruikers kunnen ook braken en misselijk zijn, of hartritmestoornissen en spiertrekkingen krijgen.
Bijwerkingen van ecstasy op korte en lange termijn
De effecten van ecstasy hangen erg af van de tolerantie van de gebruiker. Soms heeft een hoge dosis niet veel effect op een persoon. Maar bij een andere persoon kan een kleine dosis ongemak of zelfs ernstige problemen veroorzaken. Dat betekent dat er geen rechtstreeks verband is tussen de hoeveelheid die je neemt, en de effecten van de drug.
Ecstasy helpt om de neurotransmitter met de naam “serotonine” vrij te maken. Serotonine is een chemische stof in de hersenen die de gemoedstoestand verbetert. Maar het tegenstrijdige is dat het gebruik van ecstasy een barrière creëert om toegang tot dit hormoon te krijgen. Dit is bekend als het “serotoninesyndroom.” Het treedt op wanneer er in de hersenen een grote concentratie van serotonine aanwezig is. De gevolgen zijn verwarring, onrust en hyperthermie.
Eén van de typische bijwerkingen van het gebruik van ecstasy is bruxisme. Dit is tandengeknars of het op elkaar klemmen van de tanden. Het treedt op omdat de drug een intense spierspanning in de kaken veroorzaakt. Het kan ook stijfheid veroorzaken in de nek, de rug en de schouders. Het resultaat is dat je op plaatsen waar mensen ecstasy gebruiken, vaak fopspenen, en toestelletjes voor het tandvlees en voor massage vindt.
Dit zijn enkele van de effecten van ecstasy die op lange termijn ernstiger zijn:
- Hersenschade die het leervermogen en het geheugen aantast
- Slaapstoornissen
- Een gevoel van voortdurende verwarring
- Ernstige depressie en angstgevoelens
- Nierfalen
- Falen van het cardiovasculaire systeem
- Overlijden
Verslaving en de risico’s van het gebruik van ecstasy
Vanuit een lichamelijk standpunt bestaat er geen bewijs dat het gebruik van ecstasy afhankelijkheid veroorzaakt. Toch lopen de gewoontegebruikers van deze drug heel concrete gevaren. Het eerste van die risico’s is, zoals we al vermeld hebben, dat de gebruikers niet echt weten wat de pil die ze innemen, bevat. Je kan er zeker van zijn dat de makers de drug nooit veranderen om hem beter te maken. Ze wijzigen hem alleen zodat ze het op een goedkopere manier kunnen aanmaken.
Een ander risico is dat de gebruikers snel een tolerantie voor de drug ontwikkelen. Ze moeten dus steeds meer innemen om dezelfde effecten te voelen die ze bij de eerste inname hadden.
Bovendien ervaren de gebruikers een terugval of een anticlimax wanneer de effecten van de drug verdwijnen. Hoe hoger de dosis, hoe intenser dit gevoel is. Het gevolg is dat sommige gebruikers hun toevlucht nemen tot andere stoffen om verlichting te krijgen. Dat is de reden dat ecstasy vaak leidt tot het gebruik van andere psychoactieve drugs.
Vanuit een psychologisch standpunt kan ecstasy afhankelijkheid veroorzaken. Een individu kan beginnen denken dat hij zich alleen goed voelt wanneer hij ecstasy gebruikt. Deze overtuiging zorgt ervoor dat hij de pil toch inneemt ondanks de onaangename of ernstige bijwerkingen die het op hun lichaam heeft.
Studies over de effecten van ecstasy
Wetenschappers aan de John Hopkins University hebben aangetoond dat MDMA schade veroorzaakt aan de hersencellen. Om hun hypothese te testen gaven ze de stof aan een groep ratten. Ze waren in staat om de schade aan te tonen die het veroorzaakte aan de schors van de serotonerge axonen die zich in de neuronen bevinden.
Ze gebruikten hersenscans om de menselijke hersenen te observeren. Op basis van deze gegevens toonde de studie aan dat er bij ecstasygebruikers sprake is van een ingrijpende daling in de serotonine in de hersenen. We zien deze effecten van ecstasy niet alleen bij gewoontegebruikers, maar ook bij mensen die de pil slechts één keer ingenomen hebben.
Ook het Center for Social Work Research van de universiteit van Texas heeft een onderzoek uitgevoerd. De onderzoekers stelden vast dat gewoontegebruikers die regelmatig MDMA innemen, symptomen van depressie ontwikkelen. Ze hebben het ook moeilijk om zich te concentreren. Bij vele MDMA-gebruikers konden ze ook zenuwachtigheid en frequent beven waarnemen.
Naast deze studies heeft de wetenschapper David Nutt in 2007 in het Verenigd Koninkrijk een onderzoek naar ecstasy uitgevoerd. De bedoeling van het onderzoek was een overzicht in dalende volgorde te maken van de gevaarlijkste psychoactieve drugs. Ecstasy stond op deze lijst op nummer 18. Vele mensen interpreteerden dit gegeven als de verklaring dat het niet erg gevaarlijk is. Maar het is belangrijk dat we herhalen dat één van de grootste risico’s de combinatie of de namaak is van andere stoffen die op straat verkocht worden.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Baggott, M. J., Kirkpatrick, M. G., Bedi, G., & de Wit, H. (2015). Intimate insight: MDMA changes how people talk about significant others. Journal of Psychopharmacology, 29(6), 669-677.
- Bedi, G., Hyman, D., & de Wit, H. (2010). Is ecstasy an “empathogen”? Effects of±3, 4-methylenedioxymethamphetamine on prosocial feelings and identification of emotional states in others. Biological psychiatry, 68(12), 1134-1140.
- May, A. L., & Parrott, A. C. (2015). Greater sexual risk‐taking in female and male recreational MDMA/ecstasy users compared with alcohol drinkers: a questionnaire study. Human Psychopharmacology: Clinical and Experimental, 30(4), 272-275.