Kleinkinderen: een nalatenschap van liefde
Ze zeggen dat je pas echt weet wat echte liefde is, als je eerste kleinkinderen op de wereld komen. Het is een band die dieper is dan bloed, het is de eenheid van twee generaties die een blijvende, emotionele band achterlaat, want er is niets bevredigender dan een kleinkind zijn en later in je leven een grootouder.
Met de komst van deze nieuwe familieleden verandert de relatie tussen de ouders en de kinderen: als het eerst geweldig was om een moeder te zijn, zal het nog mooier zijn om een de moeder van een moeder te worden. Het is een andere fase in het leven die verrijkend is voor iedereen, waar de verschillen krimpen en banden versterken.
De unie van twee verre generaties is soms meer intens en speciaal dan die van hechtere generaties. De rollen zijn ontspannen en een unieke taal wordt ontwikkeld, een wederzijds begrip, van de liefde die doordringt in middagsnacks en verhaaltjes voor het slapengaan.
De komst van kleinkinderen en de creatie van een nieuwe band
Tussen iedere grootouder, ouder en kleinkind ontwikkelt zich een uniek verhaal, waarin iedere familielid een vaste rol speelt. Deze dagen weten we allemaal dat grootouders zeer belangrijk zijn voor het welzijn van hun kleinkinderen, maar er is altijd de vraag of ze ook een verplichting hebben om de kinderen op te voeden.
In een gemeenschap zijn we uiteindelijk allemaal verantwoordelijk voor de opvoeding van de komende generaties, beginnend bij de ouders, dan de school en zelfs de media. Maar grootouders hebben die verantwoordelijkheid van het opvoeden van hun eigen kinderen al volbracht en nu, met hun kleinkinderen, verdienen ze een meer ontspannen rol gebaseerd op zorg en emotionele nalatenschap.
Er is geen betere plaats om te ontspannen en te dromen dan op de schoot van onze grootouders. Zij zijn onze vitamines. Ze zijn een bundel jaren en grijs haar met van binnen een kind, net als wij.
Volgens een onderzoek van de University of Oxford hebben grootouders een belangrijke rol in het dagelijks leven van hun kleinkinderen. Het Spaanse Ministerie van Gezondheid is tot dezelfde conclusie gekomen en gaat zelfs een stap verder en beschouwt hen als fundamentele spelers in het functioneren van het land.
De rol van grootouders in de maatschappij van vandaag
Vandaag de dag worden grootouders beschouwd als belangrijke figuren in de maatschappij. De levensverwachting is hoger en in de meeste huishoudens werken zowel de moeders als de vaders, zodat de zorg voor de kinderen ook op de schouders van de grootouders valt.
Het is bewezen dat het psychologische welzijn van de kinderen veel sterker is als hun grootouders een actieve rol hebben in hun leven.
Grootouders zijn ook essentieel in huishoudens met één ouder of een werkeloze ouder. De emotionele en economische steun die ouders aan hun kinderen geven wordt op een positieve manier weerspiegeld in hun kinderen. Grootouders staan op als belangrijke, positieve figuren in dit geval.
Het belang van kleinkinderen in het leven van hun grootouders
Door hun kleinkinderen krijgen grootouders niet alleen continuïteit en transcendentie, maar ze zien ook hun eigen levens veranderen binnen hun positie.
Veroudering zou niet alleen gedefinieerd moeten worden door materiële prestaties die een persoon tijdens zijn leven heeft behaald. Het proces van het wijselijk verouderen houdt het begrip in dat de meest belangrijke dingen in het leven de banden zijn die we creëren, waardoor we de emotionele rijkdom waarderen die bij ons blijft als zij hier niet meer zijn.
Het nalatenschap van een grootouder is dankbaarheid
Kinderen leren om dankbaar te zijn voor alles dat ze hebben is een van de beste erfenissen die een grootouder achter kan laten. Interessant genoeg is de meest gehoorde kritiek op oudere mensen dat ze kinderen te veel cadeautjes geven. Ze geven hen in het geheim geld en snoep, ook als het geen speciale dagen zijn.
Grootouders zijn wijs en ze weten dat het beste nalatenschap dat ze aan nieuwe generaties achter kunnen laten een emotionele voetafdruk is.
Het laten zien van dankbaarheid is een heerlijke gave om de waardering van anderen te leren. Het is het leren van kinderen om de waarde van dingen te waarderen en de wereld op een meer respectvolle manier te zien.
Dankbaarheid is ook de wereld een beetje langzamer laten bewegen, begrijpen dat alles zijn ritme, patroon en principe heeft en weten dat je niet altijd kunt of zou moeten krijgen wat je onmiddellijk wilt hebben.
Een ander essentieel aspect van dankbaar zijn is leren waarderen wat echt belangrijk is in ons leven. Als kinderen dit begrijpen op een jonge leeftijd, zullen we ze helpen opgroeien tot volwassen en wijze personen.
Mijn grootvader heeft de wijsheid van een oude wolf. Zijn rimpels vertellen duizenden verhalen, maar zijn ogen zijn de ogen van een kind, een kind dat nooit opgeeft en dat graag mijn beste vriend is.
–Afbeeldingen met dank aan Pascal Campion en Gartz Etz–