Geniet van je seksualiteit, het mag!

Overal om ons heen is er sprake van vooroordelen, zelfs wanneer we het niet merken. Deze vooroordelen zorgen ervoor dat we de mensen om ons heen stereotypes opleggen zonder überhaupt de tijd te nemen om naar ze te luisteren en respect op te brengen voor hun standpunten. Dit is met name zo als het aankomt op seksualiteit en vrouwen; vooral in dit geval heersen er veel vooroordelen. En dit is mijn verhaal:

De eerste paar keer dacht ik nooit echt veel na over mijn seksleven en wat het allemaal betekende. Mijn seksleven begon zonder negatieve ervaringen en met een paar geweldige verrassingen. Het ontdekken van nieuwe gevoelens, leren wat je allemaal kunt doen en delen met een andere persoon en gewoon van het moment genieten.

Ik heb nooit echt nagedacht of dit het juiste moment was of niet. En ik denk dat hierin de magie en positiviteit van mijn eerste keer verborgen zitten. Het gebeurde gewoon. Het leek allemaal heel eenvoudig, maar ik had het gevoel alsof de mensen om mij heen er niet hetzelfde over dachten en dat ze vol vooroordelen en verachting zaten.

Ik werd steeds volwassener en dit deel van mijn leven had nooit veel betekenis voor me. Waarschijnlijk omdat ik nog nooit een vaste relatie had gehad. Hierdoor kon ik van mezelf genieten zonder al te veel lasten en emotionele verbintenissen. Ik hield van alles dat te maken had met seks en ik voelde me op mijn gemak. Vrij.

Ik had meerdere partners, elk van hen anders en uniek en mijn relaties met hen waren over het algemeen allemaal probleemloos. Als je aan me zou vragen of ik met hun allemaal voorzichtig was, zou mijn antwoord ‘ja’ moeten zijn. Het is ook zo dat al die mensen vol liefde en zorgzaamheid waren en vrij van negatieve gevoelens. De mensen om mij heen die van mij hielden, zagen mij als een liberale of een vrije geest.

Zij dachten dat seks iets was dat ik mechanisch deed, zonder emotionele verbintenissen. Ze drongen mij aan om verantwoordelijker te handelen en bleven mijn seksleven voortdurend beoordelen.

Maar wat dacht ik over mezelf?

Met betrekking tot deze fase in mijn leven zal ik eerlijk zijn: ik deed wat mijn hart mij ingaf. Als ik mij gelukkig en vrij voelde, dan ging ik daarin mee. Zonder er te veel over na te denken. En natuurlijk zorgde ik altijd wel goed voor mezelf en mijn lichaam.

Ik genoot van het moment, van mezelf en van hem. Verder dan dat dacht ik niet na.

Het leven had me een geweldig cadeau geschonken: eenheid voelen met een persoon die met mij wilde zijn en gedurende dat moment liefde met mij wilde delen en ik met hem. Wat voor soort liefde dan ook.

Een intieme vorm van liefde waarbij je die andere persoon volledig vertrouwt en je op dat moment je tijd met hem wilt doorbrengen. Ik vroeg mezelf af: waarom zou je het vertrouwen beschamen van iemand aan wie je je volledig hebt blootgesteld? Die jou in je blootje heeft gezien? Ik realiseerde mij meteen dat natuurlijk niet iedereen dat gevoel van eerlijkheid met mij deelt.

En vele jaren later, toen ik mezelf eenmaal geaccepteerd had en had afgescheiden van de rest, realiseerde ik mij dat ik door de manier waarop ik het leven en de wereld ervoer, ruimdenkend over mijn seksualiteit, door anderen werd gezien als ‘makkelijk’. Mijn vrienden en de mensen die ik vertrouwde zeiden echter tegen mij dat ik hierdoor juist begeerlijker was.

Ik genoot van deze nieuw ontdekte positie en liet mezelf hier per ongeluk in meeslepen, maar al snel begon ik me ongemakkelijk te voelen door de vooroordelen van de mensen die mij niet begrepen. Ongemakkelijk door de mensen die niet eens probeerden om dit te accepteren met een open geest en een klein beetje menselijke empathie.

Wat deed ik eraan?

Zelf probeerde ik de mensen te begrijpen die niet toe wilden geven dat ze van seks genoten. Ik had nooit last van een gebrek aan respect, van vreemde of gevaarlijke situaties of mishandeling. Nooit. Met elk van mijn partners was het een onuitgesproken afspraak om gewoon in het moment te leven en te genieten van de intimiteit en het genot.

Ik was, en ben nog steeds, een goed opgeleid persoon die geweldige levenservaringen heeft opgedaan. Een goed persoon, met een hart vol onvoorwaardelijke liefde. Respectvol en altijd menselijk.

Wat het probleem werd, was dat al mijn eigenschappen verborgen zaten achter de schijn van iemand die ‘makkelijk’ was. Ik werd moe van het commentaar en de oordelen, tot ik de man van mijn dromen ontmoette. Ik vertelde hem alles en vertrouwde hem alles toe. En hoewel hij niet zoals ik was -hij was gewoon een andere persoon op deze planeet- was hij wel in staat het te begrijpen.

Hij veroordeelde mij niet. Het was volkomen het tegenovergestelde. Hij had het gevoel alsof ik mijn seksleven onder controle had en mezelf goed kende. Hij kende mijn grenzen en kon daardoor van mijn vrijheid en balans genieten.

En dus gaf ik mezelf de toestemming: ik bleef van mijn seksualiteit genieten en mijn lichaam ontdekken met iemand van wie ik hield. Ik deed wat mijn hart mij ingaf en ik suste de kritiek van anderen door mezelf te respecteren. Eindelijk begreep ik dat niemand het recht heeft om je een label op te plakken of je persoonlijkheid in twijfel te trekken.

Iedereen is zelf verantwoordelijk voor waarom en hoe hij leeft. Wij zijn de eigenaren van onze eigen emoties en ons eigen lichaam. Verspil je tijd niet door te dansen op het ritme van iemand die vol twijfel en angst zit. Die mensen die altijd een ‘ik zei het je toch…’ of een ‘dat kan jij niet’ achter de hand hebben. Welke boodschap proberen deze mensen over te brengen? Dat we het niet verdienen om onszelf te zijn? Wees jezelf.