Authenticiteit: ik ben ik en jij bent jij

Het is een strijd om authenticiteit te ontdekken en uit te drukken, de meesten van ons voelen druk op een bepaalde manier te handelen.
Authenticiteit: ik ben ik en jij bent jij

Laatste update: 12 maart, 2022

Het Gestaltgebed is geschreven door Fritz Perls, een groot neuropsychiatrisch psychoanalyticus die samen met zijn vrouw Lore Posner heeft gewerkt aan het geven van een eenvoudige uitleg over hoe we onze wereld creëren. Samen hielpen ze ons te begrijpen dat we, door anderen te plezieren, onze eigen beul worden en dat authenticiteit de eerste stap is om onszelf te begrijpen en vooruit te komen.

Ik doe mijn ding.
Je doet je ding.
Ik ben niet op deze wereld om aan jouw verwachtingen te voldoen.
Je bent niet op deze wereld om de mijne na te leven.
Jij bent jij.
ik ben ik.

Als we elkaar toevallig vinden,
het is mooi.
Zo niet, dan is het niet te verhelpen.

Ik heb geen liefde voor mezelf
wanneer, in een poging om je te plezieren, ik mezelf verraad.

Ik heb geen liefde voor jou
wanneer ik probeer je te laten zijn zoals ik wil
in plaats van je te accepteren zoals je werkelijk bent.

Jij bent jij en ik ben ik.

De waarheid is dat de leugens die ons het meest pijn doen niet zozeer de leugens zijn die we vertellen, maar de leugens die we ervaren. Er zijn momenten in ons leven waarop we de fout kunnen maken om een valse realiteit te leven. Een realiteit die we soms zelfs geloven.

Leven in een kooi die we zelf hebben gecreëerd, betekent geloven in de ene reeks waarden en de andere volgen, sterk handelen als we dat niet zijn, bang zijn en doen alsof, interesse tonen die we niet hebben, en talloze andere mogelijkheden.

Eigenlijk creëren we allemaal op een bepaald moment in ons leven deze valse realiteit. Het is heel gewoon; we doen het om respect, geld, macht of prestige te verdienen. Dit houdt niet alleen in dat we anderen bedriegen. Ook dat we onszelf afwijzen en niet geloven in wat we denken en voelen als unieke individuen.

We weerspiegelen onze verminderde authenticiteit op vele momenten in ons leven. In feite is de manier waarop we falen vaak zo simpel als gewoon ontkennen dat we het laatste stukje chocolade hebben gegeten dat nog in de kast zat of dat we niet de eersten waren die de scheur in de gordijnen zagen.

Waarom komt zelfbedrog zo vaak voor?

Dit hangt echt allemaal sterk samen met de manier waarop onze ouders en de samenleving ons hebben opgevoed. Vanaf de geboorte zijn we geïndoctrineerd om onze gevoelens en emoties te onderdrukken, om te voorkomen dat we uitdrukken wat echt is en wat we echt voelen.

We hebben een buitenkant gecreëerd die helemaal niet lijkt op de innerlijke ervaring die we daadwerkelijk hebben. Het komt namelijk vaak voor dat onze idealen niet die zijn waarvoor we vechten. En dat onze ideeën, onze angsten en onze doelstellingen niet overeenkomen met de realiteit die we uitdrukken.

Dit alles heeft zeer negatieve gevolgen voor onze levensontwikkeling en moedigt ons uiteindelijk aan om het masker op te zetten dat we sinds we onze kindertijd hebben gemaakt. Over het algemeen hebben onze ouders en leraren ons uitgenodigd om emoties zoals woede, angst of pijn af te wijzen, wat ons ertoe heeft gebracht ze te verbergen.

Daarom geloven we dat we onverschillig kunnen worden voor deze emoties, terwijl dat in werkelijkheid onmogelijk is. Angst, pijn of woede zijn er altijd en vormen een groot deel van onze levenservaring. We hebben echter de neiging om sterk te handelen en de frustratie en manifestatie van pijn emotioneel te onderdrukken.

Nog een van de tegenstrijdigheden die we van jongs af aan als sponzen absorberen, is of het goed is om te liegen of niet. Oudere mensen doen het terwijl ze ons vertellen dat niet te doen, en om nog erger te maken, als we ons meer bewust worden van de dingen die om ons heen gebeuren, merken we dat we het moeten accepteren en er soms ook aan deelnemen. Op deze manier raken we in de war.

Ons zelfrespect hoog houden en ons ware zelf laten zien zal niet iedereen bevallen, maar het biedt ons wel authentieke, pure, open, oprechte en onafhankelijke relaties.

Authenticiteit

We moeten onszelf  accepteren en trouw zijn aan wie we werkelijk zijn. Alleen dan zullen we niet bang zijn voor wat we willen en wie we zijn. We moeten het doen, zelfs als we afgunst opwekken in de harten van degenen die het niet aangedurfd hebben hun innerlijke en uiterlijke waarheden te verenigen.

Authenticiteit bewaren en daarnaast een gezond gevoel van eigenwaarde behouden, helpt ons om afstand te nemen van de verkeerde kant, en moedigt ons aan om te allen tijde onszelf te zijn en niet te vergeten om van onszelf te houden op de manier die we verdienen.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.