Markies de Sade over seksualiteit
Hij bracht dertig jaar door in de gevangenis, hij werd veroordeeld tot de guillotine, zijn boeken werden godslasterlijk verklaard door de kerk en hij werd beschuldigd van moord en perversie. Dit is slechts een deel van het leven van Markies de Sade. Wil je meer weten?
Zijn volle naam was Donatien Alphonse François, Marquis de Sade en hij was de zoon van rijke ouders. Hij werd in 1740 in Parijs geboren en was een filosoof en schrijver. Hij schreef enkele vrij bekende werken, waaronder Justine, De 120 dagen van Sodom, Liefde’s misdaden, en Aline et Valcour, naast vele anderen.
Markies de Sade en seksualiteit
Als Markies de Sade ergens beroemd om is, is het om zijn ideeën over seksualiteit. Aan het eind van de achttiende eeuw introduceerde hij een nieuw concept van seksueel plezier, dat in zijn tijd werd gezien als misdaad en perversie.
“Laten we onszelf onverschillig overgeven aan alles wat onze passies suggereren, en we zullen altijd gelukkig zijn… Het geweten is niet de stem van de natuur, maar alleen de stem van vooroordelen.”
Markies gebruikte zijn cynisme om de samenleving te bekritiseren, omdat vrouwen werden ingeprent dat ze bescheiden moesten zijn en seks als iets slechts moesten zien, maar tegelijkertijd erkende hij dat prostitutie een manier was om mannen in staat te stellen hun seksuele behoeften te bevredigen.
Voor veel mensen van zijn tijd was Markies de Sade een gekke man die op een morbide manier over seks schreef. Toen hij zijn werken publiceerde, werd hij beschouwd als een verknipte schrijver, en zijn werken werden jarenlang gecensureerd.
Als we vandaag de dag aan De Sade denken, associëren we hem met het woord ‘sadisme’, wat de neiging is om seksueel genot te verkrijgen door de fysieke pijn van een andere persoon. De Sade wordt geassocieerd met perversiteit, maar hij was veel meer dan dat.
Het leven van een eigenaardig persoon
We mogen niet vergeten dat Markies de Sade in zijn tijd een geweldig geleerde was. Hij kreeg bevoorrecht onderwijs en was zeer geïnteresseerd in exotische reizen. Hij schreef boeken over filosofie en geschiedenis, wat zijn twee favoriete vakken waren.
Zijn oom, de abt van Sade en een fan van losbandigheid en Voltaire, regelde zijn opleiding. Op zijn drieëntwintigste trouwde hij met een vrouw van hoge klasse, Renée Pélagie, van wie hij niet echt hield. In zijn boek Aline et Valcour beschrijft hij in feite dit geregelde huwelijk.
“Bescheidenheid is een chimera, een uniek resultaat van gebruiken en opvoeding. Het is wat ook wel, een gewoonte, genoemd wordt.”
Hij heeft het grootste gedeelte van zijn leven in de gevangenis doorgebracht voor misdrijven waarin geweld tegen en marteling van vrouwen voorkwam. Deze beschuldigingen hadden toen veel invloed op de maatschappij, vooral met betrekking tot de vijandigheid die zijn schoonmoeder ten opzichte van hem voelde.
Seksuele vrijheid
Ondanks alle meningen over De Sade en zijn associatie met perversiteit, gaan zijn werken eigenlijk over seksuele vrijheid, in de zin dat hij van seksualiteit geniet, buiten de bescheidenheid en beperkingen die hem zijn opgelegd door zijn cultuur en opvoeding.
Zijn werken kunnen vanuit veel verschillende gezichtspunten worden bestudeerd: sociaal, politiek, psychologisch, moraal, antropologisch, historisch, literair… Maar in ieder geval zijn de woorden die hij gebruikt beladen met ironie en metaforen, met als doel het ontwaken van de geest van zijn lezers.
De realiteit van De Sade is dat hij niet alleen een pornografische schrijver was, maar ook een politiek criticus die werd gewaardeerd door auteurs van latere jaren, zoals surrealisten. Zijn manier van schrijven was echt een pamflet dat adverteerde tegen de aristocratie van die periode.
In principe bevorderde De Sade de morele vrijheid tot het uiterste en combineerde hij twee fundamentele ideeën: de gelijkheid van alle individuen en een radicale vorm van egoïsme, gebaseerd op het idee dat we in de maatschappij zijn geboren en veroordeeld zijn om daarin te leven, zonder directe relatie met anderen.
Daarom had Markies de Sade tijdens zijn leven een van de meest progressieve meningen, en mensen probeerden hem zelfs na zijn dood nog het zwijgen op te leggen. Vandaag de dag blijft hij nieuwsgierigheid opwekken als een van de meest oneerbiedige en interessante figuren in de geschiedenis.
“Het prediken zonder het in de praktijk te brengen is hetzelfde als het bouwen van een schip en het vervolgens op het strand achter te laten.”