Kinderen leren om voor zichzelf te denken

Kinderen leren om voor zichzelf te denken

Laatste update: 23 november, 2016

Het is niet makkelijk om anderen iets te leren en het is al helemaal niet makkelijk om anderen te leren om voor zichzelf te denken. Dit vereist een hoop inspanning en toewijding. Om onze kinderen te leren denken, moeten we onszelf allereerst realiseren dat onze kinderen hier al lang toe in staat zijn. Ondanks hun leeftijd, zijn ze al begonnen met het ontwikkelen van hun beredeneringsvermogen en hun vermogen om logisch na te denken.

Gehoorzamen is niet hetzelfde als leren

In tegenstelling tot wat we vaak te horen krijgen, is het opvolgen van instructies niet hetzelfde als leren. Bevelen uitdelen is ook niet hetzelfde als anderen iets leren; dit zorgt er alleen maar voor dat anderen zichzelf aan jou onderwerpen.

Kind met Vlieger

Je kunt een huisdier vragen om te gehoorzamen. Huisdieren kunnen namelijk niet nadenken en kunnen getraind worden, omdat ze weten dat ze in ruil voor hun gehoorzaamheid een beloning of erkenning krijgen.

Onze kinderen beschikken echter, doordat ze menselijke wezens zijn, ondanks hun leeftijd al over het vermogen om na te denken, te begrijpen en te redeneren. Bovendien hebben ze het recht om zichzelf te zijn, met hun eigen ideeën, overtuigingen en zienswijze, ook al zijn we het misschien niet met ze eens.

“Educatie is hetzelfde als een kind helpen zich te realiseren welke mogelijkheden hij allemaal heeft.”

-Erich Fromm-

Waarom het moeilijk is om te onderwijzen zonder onderwerping

Als we hiernaar kijken vanuit het perspectief van een volwassen onderwijzer, dan is het ongetwijfeld moeilijker om anderen te onderwijzen zonder om gehoorzaamheid te vragen. Het is moeilijker om anderen iets te leren op basis van wederzijds respect, waarbij we het belangrijk vinden om kinderen te leren om voor zichzelf te denken.

Tijdens onze jeugd hebben we de mogelijkheid om alles om ons heen in ons op te nemen en een idee over de wereld te vormen, aangepast op onze leeftijd. Dit betekent dat als we onze kinderen simpelweg leren om gehoorzaam te zijn, het wanneer ze volwassen worden moeilijker voor ze zal zijn om kritisch te denken. Ze zullen bang zijn om gestraft te worden en aarzelen om hun mening te uiten. Het kind zal leren dat hij niet belangrijk is in de wereld, waardoor hij onzeker over zichzelf zal zijn.

Hierdoor wordt educatie ongetwijfeld vooral moeilijk wanneer we onze kinderen willen leren om voor zichzelf te denken, om te begrijpen, om hun eigen conclusies te trekken en hun eigen gedachtes te vormen.

Toewijding, tijd en stimulatie

Kinderen leren om kritisch te denken vereist toewijding, tijd, geduld en kennis van de juiste strategieën. Daarom is het nodig om een wederkerende en respectvolle houding aan te nemen die voortkomt uit liefde.

We moeten onze kinderen de kans geven om op een emotioneel gezonde manier op te groeien, om zich geliefd, gerespecteerd en gehoord te voelen. Hierdoor zullen onze kinderen namelijk opgroeien tot zelfverzekerde volwassenen die sterk genoeg zijn om de tegenslagen van het leven te confronteren. Hierdoor zullen ze weten hoe ze op deze uitdagingen kunnen reflecteren en hoe ze de beste keuzes kunnen maken.

Hoe kun je anderen leren denken?

Moeder en Kind

Om anderen te leren denken, is het belangrijk om een reeks educatieve strategieën te onthouden die het kind de kans zullen geven om te groeien, een beeld van zichzelf te vormen en begrip van de wereld om hem heen te krijgen. En wat voor het kind en zijn levensweg nog belangrijker is, is dat hij hierdoor altijd kan rekenen op onze liefde, steun en hechtheid. Deze strategieën zijn:

  • Allereerst is het belangrijk om ons kind te laten zien dat hij voor ons het belangrijkst is in ons leven, door hem de genegenheid, liefde en erkenning te geven die hij verdient, waardoor hij moeilijkheden kan overwinnen en hiervan kan leren en groeien.
  • Ten tweede is het belangrijk om ons kind de kans te geven om zijn eigen weg te kiezen; dat wil zeggen, om hem niet te voorzien van afgeronde, opgeloste of beëindigde situaties. Probeer je kind door middel van steun en begeleiding de kans te geven om zelf zijn weg te kiezen, ondanks het risico dat hij hierbij misschien wel fouten zal maken.
  • Ten derde zijn communicatie en taalgebruik van fundamenteel belang. We bedoelen hiermee zowel verbale als non-verbale en emotionele communicatie. Het is heel belangrijk om op een duidelijke, eenvoudige en genegen manier met je kind te praten.
  • De vierde strategie houdt in dat je luistert naar zijn beredeneringen en zijn kleine keuzes. Dat je hem uitlegt welke consequenties hieraan verbonden zitten en dat je hem in sommige gevallen de consequenties die verbonden zitten aan zijn eigen overtuigingen gewoon laat voelen, zodat hij zijn eigen conclusies zal vormen en zijn eigen lessen zal halen uit deze ervaringen.
  • Als laatste is het belangrijk om je kind te ondersteunen, om positief te zijn over de kleine successen die hij behaalt en zijn kleine ontdekkingen. Dat je hem motiveert om de dingen te leren die wij als volwassenen belangrijk vinden om te leren, zoals het belang van hygiëne, studie en de manier waarop hij zich gedraagt etc.

Het is belangrijk om tot overeenstemming te komen, consequenties waar beide partijen mee instemmen, zodat je kind door middel van communicatie, begrip en onderhandeling deel kan nemen aan de keuzes, normen en waarden die jij op hem over wilt brengen. We moeten onze kinderen aanmoedigen om voor zichzelf te bedenken wat hen het meeste motiveert en hen het meeste hoop geeft.

“Bescherm je kinderen niet tegen de moeilijkheden van het leven; leer ze in plaats daarvan deze moeilijkheden te overwinnen.”

-Louis Pasteur-

Op deze manier zullen onze kinderen op emotioneel gezonde wijze opgroeien, zelfverzekerd zijn en in staat zijn om hun eigen keuzes te maken in het leven.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.