Het zesde zintuig: bestaat het echt?
We hebben allemaal wel eens het gevoel gehad dat er iets ging gebeuren voordat het gebeurde. We noemen dit een voorgevoel, of het zesde zintuig.
Het is een soort gevoel over wat er gaat gebeuren, niet als het gaat om grote dingen, maar misschien wel kleine dingen. Als we voorspellen dat er iets op een bepaalde manier zal gebeuren.
De populaire cultuur heeft het graag over het zesde zintuig. We zeggen bijvoorbeeld dat een moeder alles weet. Of we hebben het over hoe moeders blijkbaar in staat zijn om te vertellen wat een goed of slecht idee is voor hun kinderen.
We zeggen ook dingen zoals: ‘Ik voel het’ of ‘Ik voel het aan’. Deze uitingen hebben te maken met de veronderstelde mogelijkheid dat we verder kunnen kijken dan wat er zich voor onze ogen afspeelt.
“Wees trouw aan je gevoelens en nog trouwer aan je voorgevoelens.”
-Luis Gabriel Carrillo-
Het zesde zintuig is iets dat zich halverwege intuïtie en voorspelling bevindt. We zien het als een soort radar. Het pakt op de een of andere manier signalen op dat er iets goeds of slechts gaat gebeuren. Dat ene pad leidt tot een gelukkig einde, terwijl het andere tot problemen leidt.
Bestaat er echt zoiets als een zesde zintuig? Is het zoals we denken dat het is?
Bewijs voor het zesde zintuig
Ivan Tozzo is vicepresident van Chapecoense, een Braziliaans voetbalteam dat in 2016 in Colombia een verschrikkelijk vliegtuigongeluk meemaakte.
Als directielid van de club was een van zijn taken om met het team mee te gaan naar de Zuid-Amerikaanse club finale. Maar voordat het vliegtuig vertrok, kreeg Tozzo een voorgevoel.
Hij besloot om niet te reizen, zonder te weten waarom. En die beslissing redde zijn leven.
Een voormalige guerrilla uit El Salvador, Francisco Cerquera genaamd, vertelt over een nacht dat hij was opgedragen toezicht te houden op het zuidelijke deel van het kampement. In tegenstelling tot anders, voelde hij zich die nacht angstig. Zo erg zelfs, dat hij deed alsof hij verschrikkelijke buikpijn had, zodat ze daar een andere strijder zouden inzetten.
Diezelfde nacht viel het leger hen aan in het exacte gebied waar hij had geweigerd toezicht te houden.
Ook vertelde een moeder met de naam Martha Fernández op sociale media over haar ervaring. Ze zegt dat haar zoon laat in de nacht thuiskwam, maar niet altijd op hetzelfde tijdstip. Op een dag, terwijl het nog vroeg was, voelde ze zich angstig. De uren gingen voorbij en haar zoon kwam niet thuis. Vroeg in de ochtend kreeg ze een telefoontje dat hij in het ziekenhuis lag.
Iemand had hem aangerden. De moeder zegt dat ze zich een uur voor het ongeval angstig begon te voelen.
En er zijn zeker nog veel meer getuigenissen van soortgelijke verschijnselen. Kunnen we sommige van deze verhalen als basis nemen om het bestaan van het zesde zintuig te bevestigen?
De wetenschap heeft die vraag ook gesteld. In feite hebben ze zelfs een aantal experimenten gedaan om op zoek te gaan naar de waarheid. Er is een interessant concept dat uit alles naar voren komt: het concept van ‘afwijkende anticiperende activiteit’.
Afwijkende anticiperende activiteit
Northwestern University in Illinois deed zesentwintig studies die een mogelijk zesde zintuig onderzochten. De studies werden tussen 1978 en 2010 gepubliceerd.
Geconfronteerd met de vraag of het zesde zintuig mogelijk is, gaven de onderzoekers een duidelijk antwoord: ja. Volgens hun bevindingen zijn er momenten dat mensen, effectief, anticiperen op wat er gaat gebeuren.
Het is geen magie. Het is ons onderbewustzijn. De studies suggereerden dat het onbewuste over informatie en kennis beschikt die veel dieper ligt dan de bewuste geest. Sommige fysiologische metingen wezen erop dat ons lichaam reageert op een prikkel voordat we ons ervan bewust zijn. Een studie aan de Universiteit van Washington bevestigde dat met een experiment in 2005.
Dokter Julia Mossbridge, de leider van dit onderzoek, gaf aan dat als mensen in harmonie zijn met hun lichaam, ze een risicovolle situatie tot tien seconden van tevoren zullen detecteren. De onderzoeker suggereert dat we deze verschijnselen niet als een zesde zintuig kunnen beschouwen. Ze noemt dit soort reacties ‘afwijkende anticiperende activiteit’.
Ze bevestigt dat het niet ‘normaal’ is, in die zin dat het niet voor elk onderwerp geldt. Aan de andere kant is het meetbaar in een laboratorium.
Volgens Mossbridge kunnen we dit fenomeen niet verklaren met ons huidige begrip van biologie. Meetinstrumenten tonen veranderingen in de ademhalings-, hart- en longsystemen voordat er iets gevaarlijks gebeurt.
Op dit moment zijn we ons niet bewust van de oorzaak hiervan. De groep van Northwestern University suggereert dat het mogelijk zou kunnen zijn om verklaringen te vinden in de kwantumbiologie. Zij publiceerden de studie Frontiers in Psychology: Perception Science.
Hoewel we niet alle gevoelens en gedachten in ons kunnen erkennen, zijn ze soms zo intens dat we niet kunnen doen alsof ze er niet zijn. Of we het nu het zesde zintuig, intuïtie of voorgevoel noemen, we moeten alle gevoelens verwelkomen die ons helpen, beschermen of laten genieten van het moment.
