Wat gaat er schuil achter onmogelijke liefde?

Wat gaat er schuil achter onmogelijke liefde?

Laatste update: 10 mei, 2017

Is dit je wel eens overkomen? Je werd verliefd op iemand met wie je onmogelijk kon zijn? Misschien had je al een relatie met iemand anders, misschien was er sprake van een extreem leeftijdsverschil tussen jullie, ging het om een onbeantwoorde liefde etc. Wat de reden ook was, je werd verliefd op iemand die we als verboden terrein kunnen beschouwen.
Het is niet zo gek dat dit gebeurt, het onbereikbare is tenslotte vaak erg aantrekkelijk. De meesten van ons maken dit dan ook mee, vooral tijdens de pubertijd: het meest klassieke geval is de student die verliefd wordt op de leraar. Het wordt echter problematisch wanneer het altijd zo lijkt te zijn dat we vallen op mensen die we niet kunnen krijgen, omdat we dan niet meer gewoon maar kunnen spreken van pech, nee, dan trekken we het onbewust aan.

Drie soorten onmogelijke liefde

Spookliefde

Dit is wanneer we een persoon idealiseren, waarbij we hem eigenschappen toekennen waar we altijd al van droomden. Het wordt spookliefde genoemd omdat deze persoon in werkelijkheid helemaal niet is zoals wij denken; we houden onszelf voor de gek en geloven dat hij precies zo is als wij graag willen dat hij is, we worden dus verliefd op iemand die niet bestaat.

In de psychoanalytische psychologie wordt dit ook wel anaklitische liefde genoemd, wat betekent dat we ervoor kiezen om verliefd te worden op iemand in het bijzonder omdat hij of zij de kenmerken heeft van iemand die ons erg beïnvloed heeft tijdens onze jeugd en die voldeed aan onze behoeften.

Vaak is het in dit geval zo dat wanneer de persoon zich realiseert dat degene op wie hij verliefd is eigenlijk helemaal niet is zoals hij dacht, hij zich verdrietig en teleurgesteld voelt. Vervolgens wordt hij weer met beide voeten op de grond gezet, zal hij stoppen met idealiseren en beginnen de persoon te zien zoals deze is, met al diens ontnuchterende gebreken erop en eraan.

Narcistische liefde

Dit is als we op zoek zijn naar iemand die net zo is als wij of die kenmerken heeft die wij zelf graag zouden willen hebben. Het is als een soort overdreven zelfzuchtigheid.

Deze mensen zijn altijd op zoek naar de ideale persoon en niemand lijkt ooit goed genoeg voor ze te zijn. Maar het vinden van de ideale persoon blijkt uiteraard moeilijker dan gedacht, we zijn tenslotte allemaal unieke individuen, wat ervoor zorgt dat iemand die op zoek is naar dit soort liefde het meestal niet vindt.

Moeilijke liefde

Bij moeilijke liefdes is het vooral heel ingewikkeld om van de liefde iets concreets te maken. Voorbeelden: een leraar en een leerling, een significant leeftijdsverschil, een dokter en een patiënt, een vrijgezel en een getrouwde man of vrouw.

Over het algemeen is dit soort liefde alleen maar aantrekkelijk omdat het moeilijk te bereiken is. En zelfs als het wel bereikt wordt is de kans groot dat de interesse snel verdwijnt, omdat het vaak gaat om een vluchtige lichamelijke aantrekkingskracht. Met andere woorden, moeilijke liefde is vaak eerder gebaseerd op passie dan op emoties.

We kunnen deze drie soorten liefde categoriseren als ‘onmogelijk’ omdat ze geneigd zijn conflicten te creëren. De eerste omdat we vroeg of laat zullen worden teleurgesteld als gevolg van onze idealisering van de andere persoon, waarmee we verwachtingen creëren die plots uiteenspatten wanneer we zien dat deze niet is wie wij dachten dat hij was. De tweede omdat we nooit iemand zullen vinden die precies zo is als wij, en de derde omdat het ontzettend moeilijk is om deze liefde werkelijkheid te maken en omdat zelfs al lukt het ons, het maar zelden goed uitpakt op de lange termijn.

Als we uitgaan van de psychoanalytische psychologie, dan is het zo dat we verliefd worden op onmogelijke mensen vanwege een onopgelost Oedipus Complex: in onze vroege jeugd worden we verliefd op onze moeder of vader, ook al weten we dat dit niet juist is, en afhankelijk van hoe dit werd opgelost en van de behandeling die onze ouders ons gaven als gevolg van deze situatie, zouden we voor altijd vast kunnen komen te zitten in een patroon van vallen op mensen die we niet kunnen krijgen.

Hoe kunnen we betere keuzes maken?

Het eerste dat we onszelf moeten afvragen is waarom we ons aangetrokken voelen tot mensen die we niet kunnen krijgen. Ben ik bang om een verbintenis aan te gaan en denk ik dit te kunnen vermijden door me te richten op een onmogelijke liefde? Er zijn mensen die ontzettend bang zijn voor intimiteit. Door zichzelf te richten op een onmogelijke liefde kunnen ze wel de vruchten plukken van een idyllische liefde, maar omdat het nooit een relatie zal worden hoeven ze tegelijkertijd hun veilige comfortzone niet te verlaten.

Nog iets dat we onszelf moeten afvragen als we tot de kern van het probleem wensen te komen, is of we misschien proberen om een leegte op te vullen die al sinds onze jeugd bestaat. Als we bijvoorbeeld een strenge, autoritaire moeder hadden die ons niet waardeerde, zullen we ons onbewust richten op iemand die we niet kunnen krijgen om dit deel van onze jeugd nog eens over te doen, om ervoor te zorgen dat diegene ons nu wel aandacht zal geven of iets anders emotioneels dat miste.

Het is belangrijk dat we achterhalen waarom we niet gewoon geïnteresseerd kunnen zijn in mensen die wel bereikbaar zijn. Over het algemeen komt het doordat we er vanwege onzekerheden en angsten niet klaar voor zijn om een relatie aan te gaan, relaties gaan vaak tenslotte niet bepaald over rozen, ze vereisen een hoge mate van toewijding en verantwoordelijkheid. Dus door verliefd te worden op mensen die we niet kunnen krijgen, genieten we wel van de gevoelens, laten we adrenaline vrij, dromen we en kunnen we onszelf een tijdje heerlijk voor de gek houden, maar zullen we diep van binnen doodsbang zijn dat de ander ware gevoelens ontwikkelt. Idyllische liefde is tenslotte ontzettend mooi, maar het confronteren van de realiteit is ontzettend beangstigend.

Werk eerst aan jezelf voordat je op zoek gaat naar een partner

Als je geen goed gevoel hebt over jezelf, dan ben je er ook niet klaar voor om met een ander te zijn. Deze innerlijke conflicten zijn vaak de reden dat veel mensen zich er niet van bewust zijn dat ze altijd maar problemen ervaren met onmogelijke liefdes.

Wie kent er nu niet iemand die nooit een stabiele relatie heeft gehad en die leeft in een wereld van onmogelijke verwachtingen en idealen? Als we werkelijk kijken en de dingen analyseren, zullen we er vast en zeker achterkomen dat deze persoon persoonlijke problemen heeft.

Het beste wat we kunnen doen is werken aan ons zelfvertrouwen en leren om onszelf te accepteren. Pas als we ons goed voelen over onszelf, als we van onszelf houden en onszelf accepteren met al onze gebreken, zullen we er klaar voor zijn om aan een relatie te beginnen en dan zullen we vast en zeker betere potentiële kandidaten kiezen om ons leven mee te delen.

Afbeeldingen met dank aan Pink Sherbet Photography


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.