Door van eenzaamheid te houden, word je een betere partner
De waarde van eenzaamheid wordt nog niet herkend door de maatschappij. We hebben de neiging te denken dat degenen die dit prefereren koude mensen zijn, maar eigenlijk kan het je juist een betere partner maken.
We strooien te snel met labels, denken aan wat mensen zullen zeggen, ongeacht wat de waarheid of de realiteit is. Een realiteit waarvoor ieder van ons de kracht heeft om die te verzamelen en te ontvangen naar wens.
“Waarom wordt eenzaamheid gevreesd? Omdat er heel weinig zijn die gezelschap zoeken bij zichzelf?
-Carlo Dossi-
In dit geval zit er een label aan eenzaamheid dat we koste wat kost willen vermijden en we willen ver uit de buurt blijven van mensen die er wel van houden, maar in werkelijkheid is de kunst van het waarderen van je eigen gezelschap een teken van volwassenheid en emotionele intelligentie, de missie van het leven die ieder mens wel zou willen bereiken.
Alleen zijn is samen zijn met jezelf
Laten we eerlijk zijn, het vergt veel moed om jezelf te willen confronteren en dat is de bron van alle angst. We zijn de scheppers en de ontvangers van onze angsten.
Als iemand in staat is om te leven met eenzaamheid en te luisteren naar zijn hart, dan zal die persoon een cadeau ontvangen: hun eigen emotionele vrijheid. Emotionele vrijheid is in deze eeuw een schat en het bouwen van een omgeving en relatie met deze eigenschappen is een kostbaar goed.
Mensen met deze gave worden gekarakteriseerd door respect, allereerst naar zichzelf en ook naar de personen die ze liefhebben. Ze waarderen stilte en weten wat ze moeten zeggen en wanneer ze zich beter ergens niet mee kunnen bemoeien.
Op een bepaald moment in ons leven willen de meesten van ons een goede, vervullende relatie. Als we overwegen wat er tot nu toe is gezegd, zal je het ermee eens zijn dat de beste vrienden van eenzaamheid de beste kameraden kunnen worden.
Waarom maakt het houden van eenzaamheid ons een betere partner?
Eenzaamheid staat een ruimte toe die heel kostbaar is voor veel mensen en die zeer noodzakelijk is en waarnaar verlangd wordt door anderen. Als we onszelf de tijd geven om afstand te nemen van de persoon van wie we houden, maar alleen in tijd en ruimte, niet in het hart, ontstaat een wederzijds respect. Hierdoor ontstaan de perfecte ingrediënten om een relatie op te bouwen met onvoorwaardelijke liefde.
Tijd doorbrengen met onszelf laat ons begrijpen dat dit ons aanmoedigt onszelf beter te leren kennen en daardoor de handvatten en vrijheid te creëren om onze partner te leren kennen.
Eenzaamheid laat ons de connectie maken met onze essentie
We kunnen waarschijnlijk onze levenspartner vergezellen naar dezelfde bestemming: de beste versie van onszelf. Tijd alleen doorbrengen helpt ons begrijpen dat er prioriteiten zijn en dat we niet het middelpunt van het universum zijn.
Alleen zijn helpt ons het leven begrijpen en accepteren, waardoor we ons beter voelen
Eenzaamheid helpt ons begrijpen dat niets voor eeuwig is, zowel het positieve als het negatieve… En daardoor zijn we constant in beweging en onderhevig aan verandering. Zoals het boeddhisme zegt: “We zijn één met het universum.” Stilte wordt onze belangrijkste voorloper om dit te begrijpen.
Een persoon die ervan houdt om tijd met zichzelf door te brengen geeft ruimte waar hij of zij ook is
Je wordt een betere persoon op die manier en je laat de liefde die je binnenin jezelf voelt, voor jezelf of voor je partner, steeds maar doorgroeien. Vrijheid bloeit op, net zoals het verlangen om opnieuw af te spreken en zo tot één hart samen te smelten. En het meest geweldige is dat als je in staat bent om los te laten, je de ware basis bereikt van pure en goddelijke liefde voor de mensheid.
Op dit punt zal ik niet gaan zonder te vragen of jij denkt dat eenzaamheid je een betere partner maakt. Zoals de grote schrijver Arthur Schopenhauer al zei: “Eenzaamheid is het lot van alle grote zielen.”
“De man die de glorie van God op aarde oog in oog wil aanschouwen, moet deze heerlijkheid overwegen in eenzaamheid.”
-Edgar Allen Poe-