Aanvaarding is niet zwaaien met een vlag en opgeven
De aanvaarding van een situatie die mis is gegaan, waar dingen niet zijn gebeurd zoals ze zouden moeten, betekent niet dat je opgeeft. Je kunt je misschien schamen als je onaangename omstandigheden loslaat waar je niets aan kunt doen. Maar het kan zijn dat je nog lang niet opgeeft.
Aanvaarding zien als opgeven is een overtuiging die je opnieuw moet evalueren. Net als veel andere overtuigingen kan het je doen struikelen en voorkomen dat je je omstandigheden zo goed mogelijk onder ogen ziet. Vandaag zullen we je helpen deze overtuiging af te breken, zodat je aanvaarding en opgeven van een nieuw perspectief kunt zien.
“Ja” zeggen tegen het leven, precies zoals het is en precies zoals het komt, betekent niet dat je opgeeft.
Radicale aanvaarding
Marsha M. Linehan ontwikkelde het concept van radicale aanvaarding, maar Tara Brach maakte het bekend. Ze zijn beide psychologen en het concept heeft wortels in de boeddhistische filosofie.
Het spoort ons aan alle verwachtingen los te laten omdat ze ons alleen maar vergeefs laten lijden. Daarom moeten we opgeven en stoppen met ons te verzetten tegen datgene wat onmogelijk te veranderen is. Of dat wat inderdaad mogelijk is om te veranderen, omdat veranderingen beginnen met het accepteren van het probleem en niet het ontkennen.
Maar laten we opgeven niet verwarren met het slachtoffer worden. Aanvaarding mag er niet toe leiden dat we ons schuilen achter klachten. Radicale aanvaarding betekent waarderen wat er gebeurde vanuit een ander perspectief, waar alles op zijn eigen manier gebeurt. We kunnen het niet veranderen, maar we kunnen bepalen hoe we erop reageren.
Weigeren om de realiteit te accepteren is vermoeiend
Als het een slecht idee lijkt om je plan te veranderen of een pauze te nemen, is het een nog veel erger idee om de realiteit te ontkennen (tenzij je een ernstige schok of trauma hebt doorstaan, zoals het verliezen van een geliefde). Maar deze attitude is uitputtend. Het is schadelijk. Het laat je keer op keer struikelen over dezelfde steen, koppig en zonder te leren.
Het is waar dat de realiteit soms veel pijn doet. Weigeren om het te accepteren of opgeven zal je pijn echter alleen maar in lijden veranderen. Je klachten worden niet gehoord, al die “waarom ik” zal niet beantwoord worden. Dingen gebeuren omdat ze dat doen; er hoeft geen duidelijke reden te zijn. Maar je krijgt het laatste woord. Je hebt de macht om te beslissen waar je naartoe gaat.
Je bent geen slachtoffer tenzij je besluit dat te zijn. Als je besluit om slachtoffer te worden, voed je terugkerende gedachten en verdwaal je in een eindeloze negatieve cyclus. Deze cyclus heeft slechts twee opties: depressie of angst. Misschien denk je dat je iets bereikt hebt door het moeilijkste pad te kiezen. Maar vergeet niet dat het pad dat de meeste inspanning vereist niet altijd de beste keuze is.
“Aanvaarding van wat er is gebeurd, is de eerste stap naar het overwinnen van gevolgen van enig ongeluk.”
– William James –
Het aanvaarden van je situatie is de beste manier om het te veranderen. Neem het als een kans om een nieuw pad te vinden en ervan te leren. Ontsnappen werkt nooit en het niet nemen van verantwoordelijkheid voor je toekomst werkt nog minder. Aanvaarding daarentegen is de weg vooruit.