A Beautiful Mind: omgaan met schizofrenie
John Forbes Nash, een wiskundige, winnaar van de Nobelprijs voor de economie en genie op elk vlak is de hoofdrolspeler in de film die we vandaag bespreken: A Beautiful Mind. Deze film heeft niet alleen vier Academy Awards gewonnen, waarmee hij sterk de aandacht trok van de Hollywoodstudio’s, maar is dankzij de manier waarop hij het onderwerp schizofrenie belichtte ook in staat geweest om de aandacht te trekken van specialisten in de psychologie en psychiatrie.
A Beautiful Mind vertelt het verhaal van de bijzondere John Forbes Nash, die leerde leven met schizofrenie door een regel of norm toe te passen die stelde dat ‘elk probleem een oplossing heeft’.
Schizofrenie en mentale dualiteit
John Forbes Nash leefde in een voortdurende dualiteit die voortkwam uit zijn eigen geest. Door de ziekte waaraan hij leed, schizofrenie, moest hij leren om een onderscheid te maken tussen fantasie en realiteit.
De hallucinaties en de waanvoorstellingen verdwenen nooit helemaal uit zijn leven, maar hij leerde om ze onder controle te houden tot op het punt dat hij, na jarenlang bij psychiaters en dokters te hebben gelopen, opnieuw aan het werk kon als wiskundeleraar en geëerd werd met een van de meest belangrijke prijzen in de wetenschappelijke en artistieke wereld. Het was nu juist zijn briljante geest die hem wereldwijde erkenning opleverde, dit terwijl hij leed en vocht om zijn ziekte te overwinnen.
Waarschijnlijk vragen jullie als lezers je nu één ding af: kan schizofrenie nu dan wel of niet genezen worden?
Schizofrenie behandelen
De film beslaat een periode van bijna vijf decennia. De moeilijkste jaren die John Nash meemaakt, zijn ongetwijfeld de jaren 70. Gedurende deze periode werd hij meerdere malen opgenomen in een psychiatrische instelling.
De film werpt een fel licht op het onrechtmatige gebruik van psychofarmaca gedurende zijn tijd in de instelling, evenals op de gevreesde elektroshocktherapie die gebruikt werd in de Verenigde Staten om verschillende gevallen van psychose en agressiviteit te ‘herstellen’. De waarheid is dat deze maatregelen de patiënt niet alleen niet helpen, maar ook nog eens verdere verslechtering veroorzaken.
Bovendien werden er zoveel verschillende soorten zieke mensen bij elkaar in een ruimte geplaatst, van mensen met neuroses tot gevaarlijke psychoses, dat deze instellingen net willekeurige gevangenissen leken, waarin het doel meer was om te zorgen dat deze mensen van de straat af werden gehouden, dan te zorgen voor hun herstel.
Bijwerkingen van deze behandelingen omvatten onder andere impotentie, de neiging tot gewichtstoename, concentratieproblemen evenals een toestand van constante apathie, dit vanwege het feit dat in veel gevallen de behandelingen gebruik maakten van verdovende middelen.
In het licht van deze realiteit bedacht John Nash een zeer controversiële manier om met zijn ziekte om te gaan zonder de rest van zijn leven in een psychiatrische instelling te hoeven doorbrengen. Een manier die niet voor alle zieke mensen uitkomst biedt: accepteren dat hij hallucinaties heeft en hier de rest van zijn leven mee leren leven.
John Nash, een voorbeeld van zelfverbetering
Dankzij zijn grote cognitieve en intellectuele vermogen leerde Nash door middel van inspanning, geduld en oefening om de realiteit en zijn waanvoorstellingen van elkaar te onderscheiden. Het was een geweldig voorbeeld van het overwinnen van grote tegenslag.
Deze beslissing brengt echter een reeks vragen voort die nog altijd niet zijn opgelost, omdat ze onderwerpen omvatten die op moreel en ethisch niveau controversieel zijn.
- Is het veilig om iemand met hallucinaties gewoon zijn leven te laten leiden zonder dat hij medicatie hoeft in te nemen?
- Zal het leven van iemand die lijdt aan een psychische stoornis werkelijk van betere kwaliteit zijn in een psychiatrische instelling dan buiten in de wereld, ook al betekent dit dat ze misschien zullen worstelen met hun persoonlijke angsten?
- Wordt er genoeg aandacht besteed aan schizofrenie in vergelijking met andere stoornissen, zoals bipolaire stoornis, of is het onder de andere psychische stoornissen nog altijd een taboepsychose?
Er is nog veel dat we moeten leren voordat we gepaste antwoorden op deze dringende vragen kunnen geven. Maar één ding is duidelijk: John Nash vond een buitengewone manier om met zijn schizofrenie om te gaan en dit allemaal dankzij zijn prachtige geest en persoonlijke vaardigheden.