Jouw realiteit is niet de mijne

Ik ben klaar om deze overdenking met je te delen. Ik neem een risico, zodat jij die aan de andere kant van het scherm zit, niet hetzelfde deelt, maar het is een deel van dit eindeloze spel…

Als je verder leest, zul je het gaandeweg begrijpen.

We zien de dingen niet zoals ze zijn; we zien de dingen zoals wíj zijn…

Neem een momentje en denk er eens over na.

Jij, met al je deugden en gebreken, je ervaringen en verwachtingen die je beladen, vanuit welke plaats in de wereld dan ook, waar je ook bent, kijkt naar jouw leven en naar wat erin gebeurt volgens jouw specifieke kenmerken en voorkeuren.

Ik, met al mijn deugden en gebreken, mijn ervaringen en verwachtingen die me beladen, vanuit welke plaats in de wereld dan ook, waar ik ook ben, kijk naar mijn leven en naar wat erin gebeurt volgens mijn specifieke kenmerken en voorkeuren.

En in onze dialoog proberen we onze werelden uit te wisselen en denken we soms dat ze dezelfde zijn. Dit is waarom het soms zo moeilijk is om tot een overeenkomst te komen of om elkaar te begrijpen.

In feite kunnen we beiden hebben aangedrongen op dezelfde actie of zijn we beiden deelnemers in dezelfde situatie, maar heeft elk van ons het op de eigen manier ervaren, op basis van zijn ervaring, zijn voorkeuren, zijn overtuigingen enz. Dat wil zeggen volgens hoe elk van ons is.

Dit is waarom elke mening net zo geldig is als de onze en waarom het leven en de opbouw van onze realiteit zo subjectief zijn. Jij met al je ervaring, ik met al mijn bagage, we zien wat misschien hetzelfde lijkt, maar we vormen nog steeds verschillende realiteiten.

Laten we eens naar een voorbeeld kijken:

We zijn allebei uitgenodigd voor een feest en we hebben allebei besloten om te gaan, maar vlak voor vertrek heeft een vriend je gebeld om te bevestigen dat je bij zijn bedrijf komt te werken, dat je zeker de baan hebt. Ik daarentegen heb ruzie met mijn partner gehad en we hebben uiteindelijk besloten om er een punt achter te zetten. Wat mijn lichaam me smeekt om te doen, is thuis blijven, maar ik verzamel mijn moed en denk dat me in mezelf terugtrekken me dieper zal laten zinken. Dus ik besluit om aan de plannen die ik had vast te houden.

We zien elkaar daar. Jij glimmend van geluk, ik verdrinkend in mijn verdriet, wat ik probeer te verbergen.

Maar toch eten we, praten we, dansen we… en op een bepaald moment in de nacht speelt er een liedje dat me aan hem doet denken. Ik kan er niet omheen en de feestsfeer wordt iets verwarrends, nostalgisch en melancholisch voor me, terwijl jij blijft dansen, opgewonden, alsof er geen morgen is… en ten slotte besluit ik naar huis te gaan. Jij wilt nog een tijdje langer blijven.

Terugdenkend aan het feest van de avond ervoor herinner ik me dat liedje dat me verdrietig maakte, het eten waar hij zo veel van hield en het constante masker dat ik op had zodat niemand mijn verdriet zou zien en het toe zou schrijven aan het uit elkaar gaan van mij en mijn partner, terwijl jij je jouw enthousiaste dansen herinnert en dat je meer open en gezellig was dan normaal.

Het lijkt wel alsof we naar verschillende feestjes zijn gegaan, toch? Het punt is dat het hetzelfde feestje was, maar jij had een geweldige en ik een minimale ervaring, omdat elk van ons de aandacht had gericht op verschillende dingen.

Wil je meer bewijs?

Vaak wanneer we praten over gevoelens of abstracte begrippen als de liefde, vriendschap, vertrouwen of vrijheid, geloven we dat we het over hetzelfde hebben, maar er zijn verschillen.

Ik stel voor dat je je vriend vraagt wat die begrippen voor hem betekenen; je zult verbaasd staan van hoe hij dingen ziet. Hij zal zeker zijn eigen nuances hebben.

Dat is waarom het belangrijk is, als we praten, aan de andere persoon te vragen wat het onderwerp voor hem betekent. Op deze manier leer je zijn perspectief kennen. Zijn wereld, zijn werkelijkheid.

Een ontmoeting tussen twee mensen is de samenvloeiing van twee werelden, twee realiteiten die moeten samenkomen als we elkaar willen onderwijzen en elkaar willen leren kennen.

Dit is waarom je expliciet tegenover de andere persoon moet zijn en niet moet proberen om te eisen of je eigen visie op te leggen. Houd wat ik heb meegemaakt in gedachten; het heeft niets te maken met jouw ervaring.

Vergeet niet dat we de dingen niet zien zoals ze zijn, we zien ze zoals wíj zijn, en durf andere werelden, andere realiteiten te ontdekken!