Elke wond is een overwinning
Door ons leven heen ondergaan we een aantal stappen om volwassen te worden, te groeien en te worden wat we echt willen worden.
Iedere stap is een les. Maar wat gebeurt er als we vast komen te zitten in een van die stappen? Als we niet verder vooruit gaan in het leven blijven we statisch in het leven en misschien verdwalen we wel, zonder te weten waar we heen moeten of wat we moeten doen. Waarom overwinnen we het niet, wat gebeurt er met ons?
“Het is altijd belangrijk om te weten wanneer iets zijn einde heeft bereikt. Het afsluiten van cirkels, het sluiten van deuren, het afmaken van hoofdstukken, het maakt niet uit hoe we het noemen; wat belangrijk is om in het verleden achter te laten zijn die momenten in het leven die afgesloten zijn. ”
-Paulo Coelho-
In ons leven maken we gelukkige momenten mee, maar ook verdrietige en traumatische die ons wonden en littekens geven. We moeten die momenten in ons hart sluiten om vooruit te blijven gaan in het leven en om de fase waar we ons in bevinden te overwinnen. Het is tijd om uit te stappen.
Ik stap uit op het volgende station
We moeten sterk zijn om door de fasen te bewegen waar ieder van ons doorheen gaat in het leven. Om dit te doen is het belangrijk om te weten over welke fasen we het hebben.
- De kindertijd is de eerste stap waarin we leren om de wereld waarin we leven te observeren en te onderzoeken.
- De puberteit is de volgende stap waarbij we onze emoties op een intense manier beleven.
- Ons (jong-)volwassen leven is de derde stap die ons in een leven stort van verantwoordelijkheden en keuzes.
- Onze oude dag is de laatste van die stappen, waarbij we terug kunnen kijken op onze herinneringen en verhalen.
Dit zijn de vier belangrijke fasen waar we allemaal doorheen moeten. Interessant genoeg is de overgang van de kindertijd naar de puberteit iets waar de meeste van ons geen moeilijkheden mee hebben gehad. Maar als we bij de volwassenheid aankomen worden dingen wat lastiger.
Er zijn veel mensen die besluiten om altijd in de puberteit te blijven, waarbij we de verantwoordelijkheden en de beslissingen kunnen vermijden die volwassenen blijven lastigvallen.
Op diezelfde wijze zijn er veel mensen die volwassen willen blijven, om zo maar niet de fase van ouderdom te bereiken die er meteen op volgt.
We kunnen besluiten om lang in een fase te blijven, maar dit is niet de natuurlijke loop van het leven en als je hiervoor kiest zal dat consequenties hebben.
“Leef elke fase van je leven intens, want het verleden is het verleden. Lijdt niet onder wat het zou kunnen zijn.
-Ivelisse Guerrero-
Dit is een simpel voorbeeld: weet je waarom die verschrikkelijke midlifecrisis ontstaat? Waarom gedragen zoveel mensen van die leeftijd zich als pubers?
De angst voor wat zal komen, het onverbiddelijke verstrijken van de tijd die maar vliegt en vliegt zonder einde beangstigt ons en opent grote wonden van frustratie en machteloosheid die we moeten genezen.
Genees je wonden, verander ze in overwinningen
Als we stilstaan in een fase van ons leven, of het nu uit gemakzucht is of uit angst, trauma of een andere reden, ontstaat er een wond binnenin ons omdat we niet het leven leiden zoals we zouden willen of moeten.
Heb je ooit wel eens het gevoel gehad dat je geen dromen meer hebt? Dat niets meer logisch lijkt? We kunnen ons zo voelen in alle fasen van ons leven en in sommige gevallen kan het leiden tot een depressie.
We moeten weten dat in iedere fase van het leven er positieve dingen zijn, maar ook negatieve dingen. Dingen die ons er klaar voor maken – of niet- om door te gaan naar de volgende wagon van de trein.
Accepteer dat het normaal is om je soms verdrietig te voelen over het verloop van de tijd, door de stress van je zorgen, de angst die verantwoordelijkheden met zich mee brengt… Maar, dit kun je oplossen!
Door in één fase van het leven te blijven hangen, voedt je die open wond. Om hier een litteken van te maken, moet je verder kijken. Alleen op die manier kun je vooruit blijven gaan in het leven, zelfs als we een zware rugzak vol bagage met ons mee trekken.
Als je één fase overwint, wees er dan zeker van dat er een goed litteken over de wond is gevormd, want anders kan de wond weer openbreken, wat ongetwijfeld erg pijnlijk is.
Mijn wonden hebben mij geleerd dat het blijven staan niet de oplossing is, maar het is door beweging dat ik begrip krijg voor datgene waarvoor ik ooit geen begrip had.
Blijf altijd vooruit bewegen in het leven, zelfs als het pijnlijk is, zelfs als het een moeilijke weg is. Maak een litteken over die wond uit je verleden die je nu kunt zien als een levensles.
Blijf niet stil in de trein zitten, terwijl de locomotief door blijft gaan over de rails. De tijd gaat voorbij en we moeten leren om ons te blijven ontwikkelen en altijd blijven bewegen naar de laatste treinwagon en het geluk.