De liefde kent geen bezit
“Gedurende mijn hele leven heb ik de liefde begrepen als een soort goedgekeurde slavernij. Dit is een leugen: waar liefde aanwezig is, kan alleen vrijheid bestaan. Hij die zichzelf volledig geeft, die zich vrij voelt, van zijn buur houdt en hij die ten volle liefheeft, voelt zich vrij.
Om deze reden, ondanks alles wat ik kon doormaken, doen of ontdekken, doet niets ertoe. In de liefde kan niemand iemand anders verpletteren. Ieder van ons is verantwoordelijk voor wat we voelen en we kunnen er niemand anders de schuld van geven.
Ik voelde me gekwetst toen ik de vrouw van wie ik hield verloor. Nu ben ik ervan overtuigd dat niemand iemand kan verliezen, omdat niemand iemand bezit. Dit is het werkelijk ervaren van vrijheid: het belangrijkste ding in de wereld hebben, zonder het te bezitten…”
-Elf minuten – Paulo Coelho-
Het belangrijkste om als stel en als persoon te evolueren, is om niet langer anderen te willen bezitten en om vrij en zonder overmatige aanhankelijkheid lief te hebben. De liefde opvatten als een eeuwigdurende opvolging van concessies, opofferingen en strijd tegen jezelf omwille van het welzijn van de relatie kan dodelijk zijn.
Liefde wordt niet gevonden in de ander, het huist in onszelf
“Het is het grote doel van de mens om ware liefde te begrijpen. Liefde is niet in die andere persoon, het huist in onszelf; het ontwaakt ons. Maar om te ontwaken, hebben we de andere persoon nodig. Het universum is alleen zinnig als we iemand hebben om onze emoties mee te delen.”
-Elf minuten – Paulo Coelho-
Het is juist hier dat de meesten van ons gaan dwalen. We zoeken naar iemand om onze gebreken en onzekerheden op te heffen, zonder ons te realiseren dat onze verlossing al in ons aanwezig is.
We leggen het gewicht van ons leven op de schouders van anderen, waarmee we ze verantwoordelijk maken voor onze successen en onze mislukkingen en bovenal voor onze emoties. Hierdoor raken we leeg van binnen, zonder trots of persoonlijke tevredenheid; tegelijkertijd, jammer genoeg, vernietigen we elk zaadje van de gezonde liefde die we hadden kunnen zaaien.
En zo groeit onze aanhankelijkheid, waarmee de authenticiteit en emotionele identiteit die we in onszelf hadden moeten creëeren teniet wordt gedaan.
We beseffen niet dat door het verwijderen van de verbanden en pleisters die onze wonden bedekken, we een diepe en oprechte band kunnen creëeren met onszelf en met de persoon van wie we houden.
Laten we ophouden met smoesjes verzinnen! Liefde en relaties beginnen, altijd en zonder uitzondering, in onszelf. Als we dit stukje land bemesten, dan verspreiden we deze vruchtbaarheid naar de rest van het veld. En zo zullen we onszelf zien groeien in plaats van verwelken en sterven.
Van passie afzien of het blindelings najagen?
Niemand vindt het leuk om de orde in zijn wereld overhoop te gooien. Er zijn mensen wiens passie ervoor zorgt dat ze zich ongemakkelijk voelen, omdat ze bang zijn om hun thuis te ontwortelen en alles waar ze zo hard voor gewerkt hebben te verwoesten.
Het is zelfs zo dat de meeste mensen leven met gebroken relaties en slechte gewoontes, omdat ze simpelweg bang zijn voor verandering. Ze leven volgens het populaire gezegde “Een bekend kwaad is beter dan een onbekend goed”. Dit dient als dogma, een onbreekbare wet, een gids voor hun leven.
Er zijn echter ook mensen die zonder na te denken toegeven aan hun passie, in de hoop dat de initiële impuls van inertie al hun problemen zal oplossen. Deze mensen leggen alle verantwoordelijkheid voor hun geluk (en mogelijke ongeluk) bij andere mensen. Om deze reden zullen ze altijd euforisch zijn omdat hen iets prachtigs is overkomen of depressief omdat iets hen heeft vernietigd.
Welke van bovenstaande gedragswijzen is de juiste? Geen van beiden in hun extreme vorm. Zolang we handelen met terughoudendheid en verantwoordelijkheid, zal alles wat we doen hoop en vreugde in ons leven brengen. Alleen op deze manier kunnen we werkelijk en onbevangen liefhebben.
–Afbeeldingen van AJ Cass–